Krzysztof Baculewski „Kalendarium subiektywne sześćdziesięciu festiwali”

Krzysztof Baculewski „Kalendarium subiektywne sześćdziesięciu festiwali”

1964

Bodaj najważniejszą wydaje się dziś wizyta Merce Cunningham and Dance Company z Nowego Jorku oraz towarzyszących im w charakterze pianistów Johna Cage'a i Davida Tudora. Mamy także Pittsburgh Symphony Orchestra; w programie oczywiście Symfonia Pittsburska Paula Hindemitha, ale też muzyka baletowa Aarona Coplanda, ucznia Nadii Boulanger. Dla geograficzno-politycznej równowagi przyjeżdża też Rudolf Barszaj ze swoją Kameralną Orkiestrą - wówczas jeszcze Filharmonii Moskiewskiej (m.in. z rewelacyjną instrumentacją Wizji ulotnych Sergiusza Prokofiewa), a dla równowagi estetycznej - awangardowy Ensemble Instrumental de Musique Contemporaine z Paryża pod dyrekcją Constantina Simonovica oraz Musica Viva Pragensis. Debiutują: Zbigniew Rudziński, Zbigniew Bujarski i Romuald Twardowski. W programie m.in. Symfonia op. 21 Antona Weberna, Kreuzspiel Karlheinza Stockhausena i Metastais Iannisa Xenakisa. Po raz pierwszy słuchamy muzyki Mortona Feldmana, Charlesa Ivesa i Edisona Denisowa. Krzysztof Penderecki prezentuje Stabat Mater, Włodzimierz Kotoński - Musica per fiati e timpani, Tadeusz Baird - Dialogi na obój i orkiestrę, a Kazimierz Serocki - Freski symfoniczne.