Krzysztof Baculewski „Kalendarium subiektywne sześćdziesięciu festiwali”

Niefortunna XII, "WJ" połączona z XLII Światowymi Dniami Muzyki organizowanymi pod auspicjami SIMC (MTMW). Funkcję polskiej sekcji SIMC czyli Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej pełnił wtedy Związek Kompozytorów Polskich. PTMW, starsze od ZKP, bo powstałe w 1924 r., po konferencji w Łagowie w 1949 r. zamroziło działalność, a formalnie zlikwidowane zostało dopiero w 1960 r. (!); reaktywowało się i uniezależniło się od ZKP w 1979 r.

Rok niepokoju w Europie: wydarzenia marcowe w Polsce, majowe w Paryżu, wreszcie w sierpniu - interwencja sowiecka i wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Budzi ona protesty na świecie: wielu wykonawców i kompozytorów odmawia przyjazdu na "WJ", do państwa, które wzięło udział w dławieniu demokracji w kraju ościennym. Jedynie kilkoro artystów z zagranicy nie decyduje się wziąć udziału w bojkocie: m.in. oboista Lothar Faber, dyrygent Mario di Bonaventura i Josephine Nendick, mezzosopran. Z ważnych dla muzyki współczesnej dzieł wykonano: Requiem György Ligetiego, Quattro monologhi na obój solo Witolda Szalonka, Symfonię na taśmę Bogusława Schae era, Iris Pera Nørgårda, Pięć pieśni do słów Haliny Poświatowskiej Tadeusza Bairda i V Symfonię Bolesława Szabelskiego. Pojawienie się w programie Two Pieces for ree Pianos Mortona Feldmana z powodu skrajności minimalistycznej (ciągłe pianissimo i dominacja ciszy) wywołuje lekkie zamieszanie na widowni, wśród której bryluje Jerzy Waldor , wygłaszający swym donośnym półgłosem wielce dowcipne komentarze, lubo zdradzające całkowite niezrozumienie sensu utworu i jego poetyki...

W książce programowej po raz pierwszy podano nazwiska członków Komisji Repertuarowej, której przewodniczył Włodzimierz Kotoński (do 1969).