Pstrokońska-Nawratil, Grażyna

Wrocławianka. Studia kompozytorskie ukończyła pod kierunkiem prof. Tadeusza Natansona w miejscowej PWSM (1971) i w tej uczelni podjęła pracę. W 1978 r. jako stypendystka rządu francuskiego uczestniczyła w wykładach Oliviera Messiaena (Konserwatorium) i Pierre’a Bouleza (IRCAM) w Paryżu oraz w seminarium autorskim Iannisa Xenakisa w Aix-en-Provence. Była też stażystką w Studiu Muzyki Eksperymentalnej w Marsylii. Od 1977 r. prowadzi klasę kompozycji na macierzystej uczelni we Wrocławiu, a w latach 1998–2009 kształciła także młodych twórców w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jej absolwenci zajmują istotną pozycję w polskiej muzyce współczesnej. Od 1991 r. kieruje pracą Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki (obecnie Katedra Kompozycji) we Wrocławskiej Akademii Muzycznej. W 1993 r. otrzymała tytuł naukowy profesora.

Przez cztery lata uczestniczyła w pracach Komisji Programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” (1994–97), a w latach 1996–2008 pełniła kolejno funkcje doradcy programowego, kierownika i dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej „Musica Polonica Nova”.

Jest laureatką konkursów kompozytorskich, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu im. Grzegorza Fitelberga (1971), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego GEDOK w Mannheimie (1975) i Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1987). Była wyróżniona m.in. Nagrodą Premiera za twórczość dla dzieci i młodzieży, Nagrodą Miasta Wrocławia, Nagrodą im. św. Brata Alberta (1998). Jest także laureatką Wrocławskiej Nagrody Muzycznej (2002) oraz Nagrody Związku Kompozytorów Polskich (2004). W 2006 r. otrzymała doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Dziedzinie Muzyki. W 2013 r. uhonorowana została srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.

Dorobek kompozytorki obejmuje kilkadziesiąt pozycji, w większości ujętych w cykle. Najważniejsze z nich to cykl wielkich form pod wspólnym tytułem Freski: I Reanimacja na wielką orkiestrę symfoniczną (1971) – „człowiek i życie”, II Epitaphios na wielką orkiestrę symfoniczną (1976) – „człowiek i śmierć”, III Ikar na wielką orkiestrę symfoniczną (1979) – „człowiek i marzenia”, IV ...alla campana... na fortepian i orkiestrę (1985) – „człowiek i pamięć”, V Éternel na sopran, chór chłopięcy, chór mieszany i wielką orkiestrę (1989) – „człowiek i wiara”, VI Palindrom na wielką orkiestrę smyczkową z klawesynem amplifikowanym (1994) – „człowiek i tęsknota”, VII Uru Anna (Światło Nieba) na tenor, wielki chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1999) – „człowiek i światło”; cykl utworów na perkusję: Ostinato na kwartet perkusyjny (1974), Kanon na grupę motoryczną – cztery perkusje i fortepian (1975), Studio per violino e tam-tam (1975), BIS-JOKE na perkusję i fortepian (1985), TRIANGLE! na sekstet perkusyjny (1992); cykl Myśląc o Vivaldim: ...el Condor... na dwie marimby i orkiestrę smyczkową (1996) – wiosna, ...como el sol e la mar... na flet i orkiestrę kameralną (2007–08) – lato; cykl madrygałów: W poszukiwaniu wędrującego echa na dwoje skrzypiec (2000), Algorytm snu wielkiego miasta na marimbę (2001), Ptaki na horyzoncie zmierzchu na klarnet, puzon,wiolonczelę i fortepian (2006), Madrygał na dwa fortepiany (2011); cykl reportaży: Niedziela Palmowa w Nazareth na saksofon, perkusję i organy (2009), ICE-LAND ...tęczowe mosty nad Dettifoss... na 22 instrumenty smyczkowe i harfę amplifikowaną (2011), Figury na piasku ...wędrówki odwiecznego skarabeusza... na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2014), cykl ekomuzyka: Le soleil, koncert na perkusję i orkiestrę (1991), Terra na chór męski i fortepian (1995), Bartokiana na wiolonczelę i fortepian (1995; wersja na marimbę i orkiestę kameralną 2000; wersja na flet, saksofon i fortepian 2015), Muzyka lidyjska na orkiestrę smyczkową (2002), Strumyk i słonko na inkrustowany fortepian (2007), Lasy deszczowe. Koncert na dwa flety i orkiestrę na flety i orkiestrę symfoniczną (2013), Galaktikos α na flet i organy (2015).

Niezależnymi pozycjami są: balet dla dzieci W królestwie jesiennych liści (1989), dwa kwartety smyczkowe – Arabeska (1980) i Kwartet lidyjski – myśląc o Andrzeju (1994), utwory dla dzieci i młodzieży, Magnificat MM na sopran, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (2004), HARMONY na orkiestrę (2011).