– transmedialna kompozycja rozwinięta poprzez platformy i formaty obejmujące: LOST PLAY – symultaniczny, międzygatunkowy performance, LOST in TRANSIT
– muzyczny serial internetowy, stronę internetową www.LOSTdotLOST.com, LOST EXTRA – wydarzenia na żywo, LOST in BLUE – stronę na portalu Facebook, „Magazyn LOST” oraz powieść zatytułowaną GAME of LOST. Wymienione rozszerzenia wzajemnie się uzupełniają i tworzą razem kontekstualną konstelację.

Kompozycja LOST w swojej kontekstualnej istocie rozmywa podział na iluzję i rzeczywistość, na życie i sztukę, to co jest NA scenie i na to co jest POZA nią, na to co prywatne i publiczne. Postaci zaludniające wielowymiarowe rzeczywistości kompozycji LOST nie są w stanie określić kiedy odgrywają swoje role, a kiedy żyją swoim prywatnym życiem – różnica między Yago a Jagodą, Fraulein a Frauke, Sebbi a Sebastianem jest płynna i trudna do jednoznacznego określenia i odczucia dla nich samych oraz dla odbiorców. Kiedy ktoś zaczyna „grać” a kiedy po prostu „jest”? Czy o wejściu w „grę” decyduje założenie całego kostiumu, czy elementu kostiumu? Czy gra zaczyna się wraz z wejściem na scenę, czy wówczas kiedy zadecydujemy, że dana przestrzeń „jest od teraz sceną”? W LOST płynna jest również definicja odbiorcy, który poprzez różnorodny rodzaj dostępu do kompozycji w zależności od aktywności na jaką się zdecyduje zamienia się w słuchacza, użytkownika, gracza, komentatora, konsumenta. A sama kompozycja – LOST? ...rozgrywa się gdzieś między kliknięciem „enter”, oklaskami na sali koncertowej i kioskiem zaopatrzonym w „Magazyn LOST”.