jest dudziarzem wywodzącym się z bretońskiej tradycji muzycznej. W roku 1996 był członkiem zespołu Ronsed Mor Bagad, który nagrywał z La Marmite Infernal, big-bandem jazzowego kolektywu ARFI z Lyonu. W duecie z bratem Guénolé Keravecem, który gra na bombardonie, wykonują muzykę do tańca na fest-noz (tradycyjna bretońska zabawa nocna z tańcami). Ponadto gra na dudach własną muzykę komponowaną i improwizowaną. W 2007 r. ukazał się pierwszy solowy album artysty Urban Pipes. Kolejna płyta – Urban Pipes II z 2011 r. – zawiera sola i duety z Beñatem Achiarym i Guénolém Keravecem.
Ma w swoim repertuarze utwory współczesne. Pisali dla niego i dedykowali mu swoje utwory tacy kompozytorzy, jak: Bernard Cavanna, Philippe Leroux, François Rossé, Benjamin de la Fuente i Susumu Yoshida, a także Sébastien Béranger, Xavier Garcia i Zad Moultaka. Erwan Keravec jest artystą stowarzyszonym z Centre de Création Musicale w Théâtre de Cornouaille, Quimper, Bretonia. W muzyce improwizowanej współpracuje z artystami takimi, jak Beñat Achiary, Jean-Luc Cappozzo, François Rossé, Baron Samedi (Arfi), NØZEF. W roku 2000 był współzałożycielem kwartetu Niou Bardophones o nietypowym składzie: bombardon, dudy, saksofon barytonowy i bębny. Tworzy i wykonuje muzykę do rozmaitych opracowań choreograficznych i przedstawień zespołów, jak Boris Charmatz’ Enfants w spektaklu na festiwalu w Avignonie w roku 2011, Gaëlle Bourges’ Marin, Cécile Borne’s Robes Fanées, Bloody Girl (Karell Prugnaud i Eugène Durif) i Homthétie 949 Grupy Raoul Batz. Improwizuje z tancerzami, jak Boris Charmatz i Daniel Linehan.
Keravec gra również na trąbce, ale zastępuje ustnik stroikiem.