W orkiestrowym utworze Armonica Jörg Widmann poszukuje harmonii. Dźwięki szklanej harmoniki dominują na początku i na końcu kompozycji. W dalszym przebiegu niczym w jednym ogromnym oddechu lub we „wdechu” i „wydechu” miechów akordeonu rozszerza się zakres różnicowania rytmicznego, melodycznego i dynamicznego.