jest jednym z czołowych twórców muzyki współczesnej w Indonezji. Studia odbył w latach 1980–83 w Indonezyjskiej Akademii Muzyki w Yogyakarcie, lecz karierę kompozytorską rozpoczął jako samouk. W roku 1981 napisał Illusi untuk Hidup na chór, gitarę, organy i skrzypce, swój pierwszy utwór, wykonany na Festiwalu IKI w Surakarcie. Następnie pisał utwory zarówno na instrumenty zachodnie, jak i na jawajski gamelan, z których wiele wykonanych zostało w Indonezji i za granicą. Utwór Pelangi na gamelan jest zarejestrowany na płycie CD przez zespół Margasari Gamelan Osaka, A Piece for Piano No. 10 i Little Piece for Pianoforte zostały nagrane przez Steffena Schleiermachera. Wśród nagród, które otrzymał Asmara, wymienić należy pierwszą nagrodę na konkursie Festiwalu Tańca Humorystycznego w Dżakarcie w roku 1986 za Clapping Dance. Jego muzyka była wykonywana w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Indonezji, Japonii, Wietnamie, Holandii, Nowej Zelandii, na Tajwanie i w Tajlandii, w tym trzy razy na Asian Music Festival (2003, Tokio; 2005, Tajlandia; 2011, Tajwan), na Międzynarodowym Sympozjum Kompozytorskim „Barwy Hue” (Wietnam), na Art Summit Indonesia 2007 i innych. Otrzymał zamówienia z Izumi Hall w Osace, od pianisty Keesa Wieringa, śpiewaka Allana Schenkla, niemieckiego Ensemble Omega, holenderskiego Trio To Be Sung, Fundacji Eduarda van Beinuma, a także od Dutch Chamber Music Company i Asian Contemporary Music Ensemble (Malezja, Singapur, Tajlandia). W 2003 zainicjował Festiwal Muzyki Współczesnej w Yogyakarcie, a następnie sprawował funkcję jego dyrektora artystycznego; jest również założycielem, menedżerem i dyrektorem artystycznym Yogyakarta Contemporary Music Ensemble.

Ważniejsze utwory: Illusion No. 2 na chór, gitarę, skrzypce, organy (1983), The Drunken Waltzer na fortepian (1984), Floods, utwór sceniczny (1984), For an Orphan in the Battle (1986), Clapping Dance, utwór sceniczny (1986), Love, utwór sceniczny (1987), The Resistance of Substance, utwór multimedialny (1988), Quintet, utwór multimedialny (1989), The River (1986), Mantra for the Opening na chór, gendèr, demung (indonezyjskie metalofony), trzy wibrafony, trzy ksylofony i dwie marimby (1990), Prelude, utwór multimedialny (1991), I Symfonia (1992), Piece for playing, utwór sceniczny (1994), VII Kwartet smyczkowy (1996), Thinking of You na głosy dziecięce i instrumenty indonezyjskie (1996), Moving (1996), After the Dreams (1997), Lamentation for Maya Devi (1997), Homecoming na 13 dowolnych instrumentów i głosy (1997), Dream After Dreaming na wiolonczelę (1997), II Kwartet smyczkowy (1998), Fantasia na kwartet smyczkowy (1999), Interaction, utwór sceniczny (1999), A Little Piece for Pianoforte (2000), A Little Piece for Pianoforte No. 2 (2001), A Short Piece For Piano No. 2 (2001), Night Music for Marzenka (Trio for Gendèr) na trzy gendèry (2002), A Piece for 15 Rebab strunowy instrument indonezyjski (2002), Music for String Quartet, Rebab and Wind Trio na flet, klarnet, waltornię, rebab i kwartet smyczkowy (2002), Asobu – Playing na chór dziecięcy i orkiestrę gamelanową (2003), Niji – Rainbow, utwór sceniczny (2003), Cooking Music, utwór sceniczny (2004), For an Orphan in the Battle No. 2 na klarnet, klarnet basowy, saksofony, waltornię, dwie trąbki, puzon, tubę, kwartet smyczkowy, fortepian (2004), The Evening Sleeps So Peacefully na puzon, kamienie i publiczność (2004), Statue na mezzosopran, flet, harfę, altówkę (2004), When the Clouds Move to Cover the Stars na pesindhen, dwa bonangi, dwa saron pekingi (indonezyjski metalofon), dwa saron barungi (indonezyjski metalofon), dwa demungi, dwa gong agengi i publiczność (2004), A Piece for Piano No. 10 (2003), Two short pieces for pianoforte No. 5 (2005), Solo III na wiolonczelę (2005), Gending Bonang (2006), A Short Piece na kontrabas (2006), Duo na skrzypce i fortepian (2006), Three pieces na skrzypce solo (2008), Plumeria Acuminata na skrzypce, kontrabas, klarnet, fagot, trąbkę, puzon i perkusję (2011), Volcano na fortepian (2011), Etude for Orchestra (2012).