ur. w 1976 w Warszawie. W latach 1996–2001 studiował w klasie kompozycji Marka Stachowskiego w Akademii Muzycznej w Krakowie. Studia podyplomowe odbywał u Petera-Jana Wagemansa w Konserwatorium w Rotterdamie w latach 2001–02.
Jest laureatem konkursów kompozytorskich, m.in. głównej nagrody w kategorii „utwór na orkiestrę smyczkową z instrumentem solowym” w II Konkursie Młodych Kompozytorów im. Andrzeja Panufnika w Krakowie, 2000. Otrzymał także kilkakrotnie stypendia twórcze Ministra Kultury podczas studiów w Akademii Muzycznej w Krakowie, a także jako samodzielny artysta po ich ukończeniu. Wyróżniony również m.in. stypendium twórczym Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni ze środków Fundacji Muzycznej im. Ernsta von Siemensa.
Zamówiony przez Deutschlandfunk i festiwal Warszawska Jesień utwór Wojciecha Ziemowita Zycha Przyjaciele Kaspara Hausera reprezentował w 2005 roku Polskie Radio podczas przesłuchań Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Wiedniu. Zamówiony przez Warszawską Jesień utwór Różnia wykonany został podczas tego festiwalu w 2010 roku. Za tę kompozycję twórca otrzymał nominację do nagrody środowiska muzycznego Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii Osobowość Roku za rok 2010. Zamówiony przez festiwal Sacrum Profanum w Krakowie utwór Postgramatyka Miłosza został wykonany we wrześniu 2011 na tym festiwalu przez zespół Asko|Schönberg. Utwory W. Z. Zycha wykonywane były także podczas Festiwalu Muzyki Współczesnej UltraSchall w Berlinie, Festiwalu Musikhoest w Odense w Danii, London Sinfonietta Festival w Londynie, Focus! Festival w Nowym Jorku, Festiwalu Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Międzynarodowych Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich, Festiwalu Aksamitna Kurtyna w Krakowie i Lwowie, festiwalu muzyki współczesnej Loop V w Etterbeek w Belgii oraz ISCM World Contemporary Music Days 2013 w Koszycach na Słowacji. III Symfonia na sopran, baryton, fortepian na cztery ręce i małą orkiestrę w rozmieszczeniu przestrzennym do słów Emmanuela Levinasa w tłumaczeniu Małgorzaty Kowalskiej została napisana na zamówienie Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans i wykonana po raz pierwszy we wrześniu 2013 r. podczas tego festiwalu w ramach programu „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie” prowadzonego przez Instytut Muzyki i Tańca. Utwory Wojciecha Ziemowita Zycha znalazły się na płytach wydawanych przez Akademię Muzyczną w Krakowie i firmę DUX z muzyką młodych kompozytorów. Partytury jego utworów publikowane były przez PWM.
Wojciech Ziemowit Zych brał udział w XVII Międzynarodowych Letnich Kursach dla Młodych Kompozytorów pod patronatem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej w Radziejowicach (1997), Kursie dla Młodych Kompozytorów pod patronatem Akademii Muzycznej w Gdańsku (1998), Międzynarodowym Kursie Kompozytorskim w Buckow k. Berlina (1999) oraz Międzynarodowych Letnich Kursach Muzyki Nowej w Darmstadcie (2008). W 2006 roku uzyskał stopień naukowy doktora sztuki. Od października 2002 jest wykładowcą przedmiotów teoretycznych na stanowisku asystenta, następnie, od 2007 – adiunkta, w Katedrze Kompozycji na Wydziale Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie.
W sezonie artystycznym 2012–13 był kompozytorem-rezydentem Filharmonii Krakowskiej.

Ważniejsze utwory: SOLILOKWIUM I – Umysł wrzący na zespół kameralny (1999), SOLILOKWIUM II – Pejzaż myśli zamarzłych na klarnet basowy i 20 instrumentów smyczkowych (1999), Mille coqs blessés à mort na duży zespół kameralny (2000), Koncert na saksofon altowy i orkiestrę kameralną (2001, rew. 2003), I Symfonia (2001–02), Toccata holenderska na dwa klarnety basowe i dwa fortepiany (2002), Ballada I na klarnet basowy, wiolonczelę i harfę (2002), Meandry – Warstwy – Mechanizmy na duży zespół kameralny (2002–03), Koncert na klarnet basowy i orkiestrę (2003), Ballada II na skrzypce, klarnet basowy i marimbę (2003), Hommage à Tadeusz Kantor na orkiestrę (2003), Enfant terrible na zespół kameralny (2003–04), Przyjaciele Kaspara Hausera na zespół kameralny (2004), II Symfonia (2004), P.S. na klawesyn solo, także w wersji na fortepian (2005), Nieuspokojenie na klarnet basowy solo (2005), Kooperatywa na saksofon altowy i akordeon (2005), Stale obecna tęsknota na klarnet basowy, perkusję, fortepian i skrzypce (2005), Hommage à Győrgy Kurtág na skrzypce i klarnet basowy (2005–06), Rozedrgranie na dwa fortepiany (2006), Poruszenia woli na orkiestrę (2005-06), Poetyka niedo-.../Niedo ...-poetyka na klawesyn solo (2007), Retoryka niedo-.../ Niedo-... retoryka na kwartet smyczkowy (2007), Różnia na dwa fortepiany i perkusję (2007–10), Akt oskarżenia w formie ronda i ...list niedokończony, ...list odnaleziony... na duet perkusyjny (2008), Chorągwie na kwartet basowych fletów prostych (2010), Kooperatywa II na wiolonczelę i akordeon (2010), Gest i Puls na skrzypce solo z amplifikacją przestrzenną (2010), Postgramatyka Miłosza / „Teraz szukajcie go w gajach i puszczach słownika...” na 15 instrumentów (2011), Kontr-atrofia na saksofon (tenorowy) solo (2012), Dwumian β na saksofon tenorowy i klarnet basowy (2012), Dwumian α dla dwóch flecistów (2012), III Symfonia na sopran, baryton, fortepian na cztery ręce i małą orkiestrę w układzie przestrzennym do słów Emmanuela Levinasa w tłumaczeniu Małgorzaty Kowalskiej (2011–13), Opływ / Przepływ / Upływ na osiem wiolonczel amplifikowanych przestrzennie (2014).