ur. w 1979 w Regensburgu w Niemczech, studiował w Konserwatorium im. Ryszarda Straussa w Monachium grę na cytrze (u Georga Glasla), na violi da gamba oraz wykonawstwo „historyczne” u Hartwiga Grotha i Michaela Ebertha. Pierwsze lekcje kompozycji pobierał u Petera Kiesewettera, następne u Manfreda Stahnkego w Akademii Muzyki i Teatru w Hamburgu. Na kursach mistrzowskich jego nauczycielami byli Dieter Schnebel, Paul-Heinz Dittrich, Brian Ferneyhough (kompozycja) i Nigel North (muzyka dawna), studiował także muzykę elektroniczną w IRCAM-ie. Twórczość Leopolda Hurta obejmuje szeroką skalę gatunków muzyki instrumentalnej i wokalnej; szczególne miejsce zajmuje w jego utworach cytra. Liczne kompozycje świadczą o zainteresowaniu historycznymi dokumentami dźwiękowymi tradycyjnej muzyki ludowej, kompozytor sięga również do elektroniki i multimediów. Jako instrumentalista Leopold Hurt występował m.in. z orkiestrami symfonicznymi niemieckich rozgłośni radiowych BR, WDR i NDR, z Orchestra di Roma i z Orkiestrą Filharmonii w Hamburgu. Występuje również jako dyrygent. Znaczna część jego działalności artystycznej ma na celu włączenie cytry w szersze kręgi współczesnej sceny muzycznej, m.in. poprzez współpracę z duetem didżejów Gebrüder Teichmann z Berlina. W ramach programów Instytutu Goethego Leopold Hurt występował w Chinach, Irlandii i w Libanie. Otrzymał wiele nagród, w tym Nagrodę Kompozytorską im. Gustawa Mahlera Miasta Klagenfurtu (2008), Nagrodę Kompozytorską Miasta Stuttgartu (2010), Stypendium Bachowskie Miasta Hamburga (2011). W sezonie 2003/04 jako stypendysta landu Bawarii pracował w Cité Internationale des Arts, a w sezonie 2009/10 w Międzynarodowym Domu Sztuk Villa Concordia w Bambergu. Mieszka i pracuje w Hamburgu.

Ważniejsze utwory: Treibgut na skrzypce, cytrę i gitarę (1999), Stele na cytrę (2000/07), Anna Livia Plurabelle, teatr muzyczny na motywach Finnegans Wake Jamesa Joyce’a na mezzosopran, kontratenor, flet basowy, klarnet basowy, wiolonczelę, cytrę basową, perkusję i dźwięki zarejestrowane (2001), Broken Consort II – Enigma na tenor, puzon barokowy, chitarrone, pozytyw i taśmę (2003), Icarus in Augsburg, wersja I na fortepian, recytatora ad libitum i elektronikę (2004), vor Geiger, muzyka elektroakustyczna (2004), über Dörfer, muzyka elektroakustyczna (2004), Aggregat na wiolonczelę, cytrę basową i elektronikę (2005), Icarus in Augsburg, wersja II na disklavier i elektronikę (2006), Carmen, rekompozycja opery Bizeta w skróconej wersji na sopran, mezzosopran, tenor, baryton, flet, klarnet, trąbkę, dwóch perkusistów, cytrę, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas (2006), Hiatus na flet altowy i dźwięki zarejestrowane (2006), 3 Schriftstücke, muzyka elektroakustyczna (2006), Logbuch (Hommage à K.V.) na cytrę (2007), Erratischer Block na skrzypce, saksofon, fortepian, perkusję, cytrę i elektronikę (2007), August Frommers Dinge na trio smyczkowe (2008), Tunnel na trio fortepianowe (2008), Pidgin (Erratischer Block II) na cytrę i 13 instrumentalistów (2008), Medea, teatr muzyczny według Christy Wolf na śpiewaczkę, pięciu aktorów i 11 instrumentalistów (2008), Flex (2009), Broken Consort III – „Schwebendes Verfahren” (2009), The Harpsdischord I na harfę (2009), Seismographien na sześć głosów i 17 smyczków (2009), Ausreißer na klarnet, kontrabas, fortepian, perkusję i dźwięki zarejestrowane (2010), Sechs Buxtehude-Bearbeitungen (2010), Wellenbrecher na cytrę (2011), Ballade von dem Puff, das Freiheit heißt na baryton, puzon, akordeon i gitarę (2011), Fred Ott’s Sneeze na klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian, perkusję i dźwięki zarejestrowane (2011), Seuring | Schalter (2011–12), Der Minuten-Zwiefache na cytrę (2012), Dead Reckoning (2012), Reality Check na skrzypce, cytrę i dźwięki zarejestrowane (2013), Gatter na elektryczną cytrę i duży zespół (2014).