Od sezonu 2013/2014 dyrektor artystyczny Orquesta Sinfónica de Navarra w Pampelunie (przez poprzednie trzy sezony był tam pierwszym gościnnym dyrygentem) i dyrygent honorowy Filharmonii Krakowskiej. Wcześniej kierował zespołami: Filharmonii Pomorskiej (1974–77), Orkiestry i Chóru Polskiego Radia i TV w Krakowie (1977–83), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (1983–2000), Orquesta Filarmónica de Gran Canaria (1987–92). W latach 2002–13 sprawował funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Narodowej w Warszawie. W ciągu swej działalności w Filharmonii Narodowej poprowadził z jej zespołami ponad 450 koncertów (w tym 215 za granicą), nagrał ponad 50 CD (w tym niemal 40 dla Naxos). Studiował dyrygenturę u Henryka Czyża w PWSM w Krakowie, ukończył również studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działalność zawodową rozpoczął jako asystent Witolda Rowickiego w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Po otrzymaniu II nagrody w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta von Karajana w Berlinie w 1971 roku został asystentem patrona konkursu. Występował niemal we wszystkich ośrodkach muzycznych Europy, Azji, Australii i obu Ameryk. Dyrygował m.in. Filharmonikami Berlińskimi, Staatskapelle Dresden, Orkiestrą Tonhalle w Zurychu, Royal Philharmonic Orchestra, Philharmonia Orchestra, BBC Symphony Orchestra, Orchestre Symphonique de Montréal, Orchestra dell’Accademia di Santa Cecilia, Orkiestrą Szwajcarii Romańskiej, NHK Symphony Orchestra/Tokyo, Filharmonią Petersburską. W maju 2009 wraz z Orkiestrą Symfoniczną Radia Czeskiego zainaugurował 64. Festiwal Praska Wiosna.

W ostatnich sezonach prowadził m.in. orkiestry La Scali w Mediolanie, Budapeszteńską Orkiestrę Festiwalową, Ulster Symphony Orchestra (Belfast), Petrobras (Rio de Janeiro), Duisburger Philharmoniker, Berner Symphoniker, China Philharmonic (Pekin), Szanghai Symphony Orchestra, Denver Symphony Orchestra, New Zealand Symphony Orchestra, orkiestrę Teatro Colón (Buenos Aires), Weimar Staatskapelle, Royal Philharmonic Orchestra (na festiwalu Montreux), orkiestry w Liège, Brukseli, Bilbao i Barcelonie.

W roku 2011 zasiadał w kapitule nagrody Premio Príncipe de Viana de Navarra, a jesienią 2012 roku przewodniczył jury Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.

Jego nagrania znajdują się na ponad 200 płytach, które otrzymały liczne nagrody (m.in. Grammy Award 2013 oraz sześć innych nominacji do tej nagrody, Diapason d’Or i Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie, Cannes Classical Award, Choc, ICMA, cztery polskie Fryderyki). Nagrania obejmują dzieła polskich kompozytorów: Paderewskiego, Wieniawskiego, Karłowicza, Szymanowskiego, Lutosławskiego, Pendereckiego, Góreckiego, Kilara, jak również utwory światowej literatury – m.in. przyjęte z wielkim uznaniem krytyków interpretacje dzieł Mahlera i R. Straussa. W ostatnim czasie zarejestrował utwory Moniuszki, Góreckiego, Weinberga, Brahmsa i Dvořáka. Należy do nielicznego grona artystów na świecie, których płyty sprzedano w łącznym nakładzie niemal pięciu milionów egzemplarzy.

Antoni Wit jest profesorem dyrygentury Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.