„Molasa" to nazwa geologicznej formacji w Alpach z wieloma skamielinami i pozostałościami z okresu jury. Zafascynował mnie pomysł stworzenia zupełnie nowych struktur i form z istniejącego materiału organicznego. Harmoniczne fundamenty mojego utworu stanowią objets trouvés naszej muzycznej tradycji, np. skale tonalne lub pentatoniczne, trójdźwięki, chwyty retoryczne oraz specyficzne wzory rytmiczne. Wszystkie one stają się częścią ukrytej, ścisłej, niekiedy niemal serialnej organizacji, rodzaju mapy, która je dekomponuje i całkowicie odmienia ich sens i znaczenie semantyczne. Tworzą teraz nowy kontekst, niekiedy homogeniczny, częściej heterogeniczny, czasem dziki i niestabilny, choć spetryfikowany i ponownie umocniony.

Mimo owych ścisłych założeń dzięki dużemu zróżnicowaniu użytych w mojej kompozycji materiałów emanuje ona bezpośrednią siłą, czymś niemal spontanicznym, oraz olbrzymią różnorodnością brzmień i gestów, podobnie jak zaskakująca ilość stworzeń, które zbudowały molasse vivante.
Michel Roth