ur. w 1960 w Lizbonie, kompozytor, poeta, perkusista i performer, którego twórczość muzyczna stanowi wyraz wszystkich tych dziedzin działalności artystycznej. W 1985 wraz z Paulą Azguime założył Miso Ensemble (flet i perkusja) – uznany przez krytykę międzynarodową duet, który od samego początku wyróżniał się na portugalskiej scenie muzycznej poprzez wykorzystywanie środków elektronicznych i multimedialnych w swojej twórczości.
Zdobył wiele nagród jako kompozytor i wykonawca, w tym w 2003 r. szwedzką nagrodę kompozytorską EMS. W 2008 jego opera Salt Itinerary została nagrodzona na konkursie Music Theatre Now w Berlinie.
Otrzymuje liczne zamówienia twórcze od krajowych i międzynarodowych instytucji, fundacji i festiwali, jak Heidelberg Festival, Ars Musica, EMS Stockholm, Japońskie Stowarzyszenie Muzyki Współczesnej, Ministerstwo Kultury Francji, fundacje Calouste Gulbenkian, Oriente i Casas de Fronteira e Alorna, Ministerstwo Kultury Portugalii, Centro Cultural de Belém, Europália 1991, Porto 2001, Casa da Música, Teatro Viriato, licznych portugalskich miast, z Lizboną, Seixal i Oeiras, ponadto EMPAC Experimental Media and Performing Arts Center, nie licząc renomowanych zespołów, np. Ensemble Pythagore, éOle, Court-circuit.
Jego muzyka prezentowana jest regularnie na międzynarodowych festiwalach w Niemczech, we Francji, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Hiszpanii i w Ameryce Łacińskiej, a także w Japonii i Chinach. Wykonują ją liczące się zespoły, muzycy i dyrygenci, m.in. the Smith Quartet, Matosinhos String Quartet, Sond’Ar-te Electric Ensemble, California EAR Unit, QUASAR Quatuor de saxofones, BBC Singers, the Remix Ensemble, Sing Circle, Camerata Aberta, ComeT Tokyo, Court-circuit, Ensemble Recherche, Nuno Pinto, Ana Telles, Suzana Lidegran, Alain Damiens, Alain Neveux, Jean-Marie Cottet, Robert Glassburner, Reiner van Houdt, Frances M. Lynch, Angel Gimeno, Frank Ollu, Guillaume Bourgogne, Laurent Cuniot, Pedro Amaral, Pedro Neves, Peter Rundel, Stephan Asbury, Gregory Rose, Celso Antunes, Johannes Kalitzke, Jean-Sébastien Béreau, Pierre-André Valade.
Komponuje dla różnych formacji instrumentalnych i/lub wokalnych z elektroniką lub bez, tworzy muzykę elektroakustyczną, poezję dźwiękową, muzykę do wystaw artystycznych, instalacji, dla teatru i filmu. Stworzył unikatową koncepcję związku tekstu z muzyką, w której zacierają się granice między muzyką, tekstem i warstwą dramatyczną, i którą nazwał teatrem elektroakustycznym lub multimedialną operą. W 1995 założył pierwszą Portugalską Orkiestrę Głośników.
Przedmiotem jego pracy badawczej, a także pedagogicznej (kursy i wykłady) jest rozwój muzyki komputerowej tworzonej w czasie rzeczywistym. Zajmuje się także promocją muzyki współczesnej – zarówno jako współzałożyciel Miso Music Portugal, dyrektor artystyczny niezależnej wytwórni Miso Records, jak i dyrektor festiwalu Música Viva, wreszcie jako założyciel Miso Studio.
W 2003 wraz z Paulą Azguime założył Portugalskie Centrum Badań i Informacji Muzycznej (www.mic.pt). Jako kompozytor-rezydent pracował w licznych studiach muzyki elektroakustycznej, m.in. w Studiu Eksperymentalnym Heinrich Strobel, Südwestfunk we Fryburgu, w Studiu Muzyki Elektronicznej EMS w Sztokholmie, Centre Henri Pousseur w Liège, TU Studio przy Technische Universität Berlin, International Centre for Composers w Visby, na Wydziale Sonologii Uniwersytetu Kunitachi w Tokio. W 2006 był stypendystą DAAD w Berlinie i to właśnie w tym kontekście powstała opera multimedialna Salt Itinerary, w której Miguel Azguime łączy procesy tworzenia poezji i komponowania muzyki. W tym projekcie nowych wymiarów zyskała współpraca wewnątrz Miso Ensemble (łączenie muzyki z elementami inscenizacji wideo), zainicjowana z Paulą Azguime w takich utworach jak Yuan Zhi Yuan, O Centro do Excêntrico do Centro do Mundo i rozwinięta w operze multimedialnej dla dzieci The Little Girl Water Droplet, a także w najnowszej produkcji A Laugh to Cry.
Ważniejsze utwory (od 2000): Du néant et l’étant na wibrafon i live electronics (1999–2000), Poesia cantada na osiem głosów mówionych do tekstów poetów portugalskich (2000), Derrière son double na flet/flet basowy, klarnet/klarnet basowy, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, fortepian i live electronics (2001), O ar do texto opera a forma do som interior, poezja dźwiękowa do tekstów kompozytora dla mówiącego flecisty i mówiącego perkusisty (2001), Eiko-In ou les modèles de l’indifférence na skrzypce, puzon, fortepian i live electronics (2001–02), O Centro do excentrico do centro do mundo na 16 głosów solowych, dwa głosy mówione i live electronics; teksty łacińskie i staroportugalskie XVI-wiecznego matematyka Pedro Nunesa (1999–2002), Escrituras na flet, perkusję i live electronics (2002), A procura de dizer as palavras dos poetas, poezja dźwiękowa na osiem głosów mówionych do tekstów poetów portugalskich (2002), Para saxofone na saksofon basowy i live electronics (2003), Le dicible enfin fini, muzyka elektroakustyczna (2003), Matrrrrrrrrrrrrrrrrr, muzyka elektroakustyczna i wideo (2004), Águas Marinhas na 15 instrumentów (2004–05), Liquidus sonorus luminaris, inwencje dwugłosowe na dwa oscylatory (2005), Alentour allant même na flet i perkusję (2003, nowa wersja na osiem instrumentów i live electronics, 2006), Moment à l’extrêmement... na wiolonczelę i live electronics (2005–06), Paraître parmi, kwartet smyczkowy (2006), Soit seul sûr de son na skrzypce (2004–06), O Itinerario do sal / Salt Itinerary, opera elektroakustyczna z live electronics i wideo do tekstu kompozytora (2006), O Rouxinol de Imperador, elektroakustyczny teatr dla dzieci (2006), moment à l’extrêmement... na wiolonczelę i elektronikę (2006), Paraître Parmi na kwartet smyczkowy i elektronikę (2006), Circundante Circunstância dos Círculos na zespół, chór i elektronikę (2007), Le Feu qui Dort na kwartet smyczkowy (2008), No Sítio do Tempo na recytatora, wideo i elektronikę (2009), No Oculto Profuso na klarnet i elektronikę (2009), Mestre Gato ou o Gato de Botas na pięciu wykonawców, recytatora i elektronikę wersje dla dorosłych i dla dzieci (2009), L..., muzyka elektroakustyczna (2010), Vinnnszzzinnnco na klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2010), (ThS)inking Survival Kit na głos, perkusję, zespół i elektronikę (2010), Conver(say)tions na skrzypce, fortepian, perkusję i klawiaturę MIDI (2010), Lissabon Klang, muzyka elektroakustyczna (2011), De part et d’autre na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i elektronikę (2011), A Menina Gothina de Aqua na chór dziecięcy elektronikę i wideo (2011), Mes Ententes pour 4 personnages na kwartet saksofonowy i elektronikę (2012), Progressões do Tempo, muzyka elektroakustyczna (2012), Notes on Books, muzyka elektroakustyczna (2012).
Instalacje i muzyka do wystaw: Barcos memórias do tejo, Seixal Ecomuseum Arrentela (2005), Pedra e Moinho, Nome de Água (2008).
Muzyka do sztuk teatralnych, filmów, baletów.
