ur. w Brooklynie, 1976. Komponuje i improwizuje muzykę akustyczną i elektroniczną, pisze przeznaczone do wykonania teksty o tematyce społeczno-politycznej, tworzy formy interdyscyplinarne – wszystko w celu pobudzenia emocjonalnej i intelektualnej ciekawości odbiorców, która stwarza warunki sensownego dialogu z szeroko pojętą kulturą oraz do jej przekształcenia. Dorastając na przedmieściach Nowego Jorku, od najmłodszych lat uczył się gry na saksofonie. Kompozycję studiował w Krakowie jako stypendysta Fulbrighta; ukończył studia w interdyscyplinarnym Instytucie Sztuki i Nauki w Hadze, gdzie tworzył formy wideo, teatralne i instalacje. W osobisty i na wskroś fizyczny sposób improwizuje na saksofonie, wykorzystuje analogową elektronikę oraz organy Farfisa, śpiewa i recytuje. Jego najbliżsi współpracownicy to Rafał Mazur, Ensemble Klang, DJ Sniff oraz muzycy, kompozytorzy, zespoły, twórcy teatru, choreografowie i inni artyści środowisk twórczych Krakowa, Hagi, Amsterdamu, Nowego Jorku i Filadelfii. Z Mazurem, Tomkiem Chołoniewskim i innymi rozwijał kwitnącą obecnie scenę muzyki improwizowanej w Krakowie. W Hadze był przez cztery sezony kuratorem cyklu przedstawień audiowizualnych „Touch”. Artyści, z którymi współpracował, to m.in. Deerhoof, Faust, Philip Jeck, Peter Brotzmann, Evan Parker, Misha Mengelberg oraz pionierzy muzyki elektronicznej i byli mentorzy zarazem: Joel Ryan, Marek Chołoniewski i Michel Waisvisz. Keir Neuringer wiele podróżuje po Europie i Ameryce Północnej, prezentując swoje dokonania, prowadząc warsztaty na temat zastosowanych w nich technik oraz ich społeczno-politycznych konotacji. Mieszka w Filadelfii.

Ważniejsze utwory: Of the Sun and the Moon na flet (1995), Kwartet klarnetowy (1995), Prelude in the style of Claude Debussy na fortepian (1996), Sonata na saksofon i fortepian (1997), Prelude na klarnet basowy (1998), I Kwartet smyczkowy (1998), Koncert na tubę i zespół (1998), Ungoliant na 14 instrumentów (1998), Mechanical Failure na obój (lub skrzypce), fagot (lub wiolonczelę) i fortepian (1999), Kwartet fortepianowy (1999), Trzy bagatele na orkiestrę (1999), Music for David Gordon’s Brain in a Jar na saksofon i interaktywny komputer (z Markiem Chołoniewskim; 2000), II Kwartet smyczkowy (2000), Koncert fortepianowy (2000), the code we use to speak about our disrespect is called time na głos i sześciu perkusistów (2001), in what little hand na cztery ręce i komputer (z Markiem Chołoniewskim; 2001), Stachowski Variation na przedmioty perkusyjne i komputer (2001), (ubers glasperlenspiel) na kwartet saksofonowy (2002), The Scattering of Numbers na duży zespół i recytatora (2002), A Language Older Than Words (duo z Rafałem Mazurem; 2003), Fear/Repetition na głos recytujący i głośne instrumenty (2003), (5+x)aphorisms na saksofon, fortepian i bas (2003), we get it in the pocket, you get it in the neck na oktet (2003), (laqoiopal) wersje na duży zespół i na pięć instrumentów smyczkowych (2003), O.D. to Joy muzyka do wideo Kate Moore (2004), Bound to Violence dla dwóch aktorów (2004), Bronze Age na puzon i odtwarzacze kasetowe (2004), Archivum Mirum Et Turbarum na duży zespół (2004), Dodging Bullets na dowolne instrumenty, playback i wideo (2004), Urojenia, instalacja do spektaklu Pawła Jurka (2005), Things You Cannot See, muzyka z wideo (2005), Another World Bank, instalacja (2006), Registering Our Exasperation, instalacja (2006), An Abridged List of Options, wideo z muzyką (2006), Revolution, wideo z muzyką (2006), Parade, preludia wideo dla Ensemble Klang (2007), Insect Out na dźwięki elektroniczne i zarejestrowane (2007), The Love Story na saksofon, kasety magnetofonowe i mikser (2007), One is One (Preludes & Fugues), 48 tekstów do wykonania dla Ensemble Klang (2008), Drum/C4 dla pięciu improwizujących perkusistów, Quiet System na dowolne instrumenty i magnetofon kasetowy (2009), The Yiddish Language dla Cornell University Klezmer Ensemble (2009), The Dutch Language dla Ensemble Klang (2009), Places, or: The Hague Invasion Act na dowolne instrumenty, wideo i tancerza (2010), Elegy for the schoolboys at Ghazi Khan dla Ensemble Modelo 62 (2010), Questionnaire, wideo muzyczne (2010), A Bloodletting, wideo muzyczne (2010), Unison Lines (duo z Rafałem Mazurem; 2010), improwizje (duo z Rafałem Mazurem; 2010), The Love Story: Let My Music Hear Children, nagranie (2010), The Love Story: U$ Drone, nagranie (2010), Afghanistan: And Bide Your Time, nagranie (2011), Afghanistan: «Conquistadors», nagranie (2011), Revolutions in Buffalo, instalacja (2011), III Kwartet smyczkowy (2011), Ahhhhh do choreografii Lindsaya Gilmoura (z Chrisem Seedsem; 2011), Critical Foreign Dependencies Initiative 2008 na instrumenty i narratora (2012), Revolutions in Toronto, instalacja (2012).