ur. w 1963 w Rzymie. Studiowała kompozycję i muzykę komputerową w Academia di Santa Cecilia oraz filozofię na Uniwersytecie w Rzymie. Brała udział w seminariach kompozytorskich u Gérarda Griseya w Paryżu oraz w rocznych kursach muzyki komputerowej w IRCAM-ie (1997), uzyskała też doktorat z muzykologii na Sorbonie (1999), przygotowany pod kierunkiem François Lesure’a.
W 2005 roku, w ramach stypendium Fulbrighta i na zaproszenie Tristana Muraila, przebywała na Wydziale Muzyki Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Ma na swym koncie stypendia oraz rezydentury w takich instytucjach, jak Yaddo w Nowym Jorku, DAAD w Berlinie, Opera Państwowa w Stuttgarcie, MacDowell Colony w Peterborough (Stany Zjednoczone), Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie.
Źródłem ważnych doświadczeń artystycznych stały się dla niej kontakty z wybitnymi twórcami, jak Silvano Bussotti (1981), Salvatore Sciarrino (1989), Hans Werner Henze (1993), Folkmar Hein (1998) i André Richard (2003).
W 2010 roku ukazały się płyty kompaktowe z jej muzyką: Xylocopa Violacea, przygotowana z Barbarą Maurer, Reinholdem Braigiem i Studiem Eksperymentalnym we Fryburgu (wydawnictwo Stradivarius), w 2012 roku Dramaturgie, nagrana przez zespół Neue Vocalsolisten (Kairos), oraz Il Castello di Atlante, sztuka radiowa przygotowana dla Deutschland Radio Kultur (Rai Trade). Nagranie opery Lezioni di tenebra wydane zostało w roku 2011 przez Parco della Musica Records.
Swe projekty z dziedziny teatru muzycznego przygotowywała z takimi pisarzami, jak Ermanno Cavazzoni, Ivan Vladislavić, Eugene Ostashevsky, artystami wizualnymi: Toti Scialoja, Alberto Sorbelli, Judith Cahen, Dörte Meyer, Adrian Tranquilli, Elisabetta Benassi, Mirella Weingarten, reżyserami dźwięku: Marie-Hélène Serra, Folkmar Hein, André Richard, Reinhold Braig, Carl Faia, Olivier Pasquet i Thomas Seelig.
W roku 2011 jej opera Lezioni di Tenebra została wystawiona w koprodukcji Konzerthaus Berlin, Contemporanea-Auditorium Parco della Musica Roma, Kunstfestspielen Herrenhausen-Hannover i Salzburg Biennale. Nowa inscenizacja zaostanie pokazana w najbliższym sezonie Staatsoper Unter den Linden w Berlinie. Od roku 2012 pracuje nad nowym utworem teatru muzycznego dla Semperoper w Dreźnie i nad nową operą z librettem Ermanna Cavazzoniego dla Nationaltheater w Mannheimie.
Ważniejsze utwory (od 2007): Xylocopa Violacea, koncert teatralny na głos żeński, głos męski i elektronikę (2007), Albertine, koncert teatralny (2007), Hamlet’s Mill, koncert teatralny na orkiestrę (2007), Le voyage d’Urien, koncert teatralny na zespół (2008), Rumori da monumenti, koncert teatralny na zespół (2008), Prosopopeia, koncert teatralny (2009), Der Sonne entgegen, teatr muzyczny (2009), Toccar con gl’occhi e rimirar col tattoo, teatr muzyczny (2010), Narrenschiffe, teatr muzyczny (2010), Lezioni di tenebra, teatr muzyczny(2010), Gutta cavat lapidem na orkiestrę (2011), Neumond, opera kameralna (2011), Sei personaggi in cerca d’autore na sześć głosów i orkiestrę (2011), 3e32 Naufragio di terra, teatr muzyczny (2011), Helicopters and butterflies dla perkusisty (2012), Studio di Urien na baryton i fortepian (2010), La violette geante, instalacja (2012), Contrascena dla pięciu śpiewaków (2012), Ravel Unravel na wiolonczelę i fortepian (2012), Black Star, muzyka do filmu (2012), Blumenstudien na pięć głosów (2012), Le Palais du silence, dramat według Claude’a Debussy’ego (2013).
