Powrót do:   Kompozytorzy
Mantovani Bruno

ur. w 1974, ukończył paryskie Konserwatorium Muzyczne w klasach analizy, estetyki, instrumentacji i kompozycji, uzyskując najwyższe noty (1996). Jednocześnie studiował muzykologię na Uniwersytecie w Rouen i brał udział w kursach kompozytorskich w opactwie Royaumont (1995) i kursach muzyki komputerowej w IRCAM (1998–99). Był stypendystą Académie des Beaux-Arts (1997) i Fundacji Nadii i Lili Boulanger (1999). Otrzymał Nagrodę im. Hervé Dugardin, przyznawaną przez francuskie Stowarzyszenie Autorów, Kompozytorów i Wydawców Muzycznych (1999) i Belmont-Preis na festiwalu Musiktage Hitzacker (2007). Był honorowym gościem festiwalu Musica w Strasburgu (2006), na którym wykonano po raz pierwszy jego utwór Cantate no 1, Quelques effervescences i operę L’Autre côté.

Przebywał jako artysta rezydent w Herrenhaus Edenkoben (1999), na festiwalu muzycznym Automne en Normandie (2001), w Villa Medici w Rzymie (2003), w Instytucie Francuskim we Florencji (2003), w Académie de France w Rzymie (2004–05), na festiwalu w Besançon (2006–08). W latach 2008–10 był kompozytorem rezydentem Orkiestry Narodowej w Lille. Współpracował z tak wybitnymi muzykami, jak Pierre Boulez, Peter Eötvös, Jonathan Nott i Pascal Rophé. Jego utwory wykonywane były m.in. przez: Ensemble TM+, Ensemble intercontemporain, Quatuor Danel, Orkiestrę Symfoniczną BBC, Tokijską Orkiestrę Symfoniczną i Orkiestrę Radiową we Frankfurcie. W roku 2010 Opera Paryska wystawiła jego balet Siddharta, a w roku 2011 operę o życiu poetki Anny Achmatowej.

 

Ważniejsze utwory: Jazz Connotation na fortepian (1998), Moi, jeu... na marimbę (1999), Bug na klarnet (1999), Série noire na 14 instrumentów (2000), Art d’écho na orkiestrę (2000), Früh na flet (2001), Un mois d’octobre na fagot i fortepian (2001), Appel d’air na flet i fortepian (2001), Le sette chiese na wielki zespół (2002), Par la suite na flet i zespół (2002), Mit Ausdruck na klarnet basowy i orkiestrę (2003), East Side, West Side na pięć instrumentów (2003), Zapping na flet i orkiestrę (2004), Little Italy na altówkę (2005), Blue Girl with Red Wagon na kwartet smyczkowy i fortepian (2005), Da Roma na klarnet, altówkę i fortepian (2005), Un souffle na flet i czterech perkusistów (2005), Happy B. na flet i trio smyczkowe (2005), Poèmes de Janos Pilinsky (5) na chór (2005), Con leggerezza na zespół (2005), Koncert wiolonczelowy (2005), Le Cycle des gris na orkiestrę (2005), Suonare na fortepian (2006), Streets na zespół (2006), Éclair de lune na trzy zespoły i elektronikę (2006), Quelques effervescences na altówkę i fortepian (2006), Si près, si loin (d’une fantaisie) na dwa fortepiany i dwa zespoły (2006), L’Autre côté, opera (2006), Time Stretch (on Gesualdo) (2006), chrono na akordeon (2007), Happy hours na skrzypce (2007), Tocar na harfę (2007), Finale na orkiestrę (2007), Contrepoints de l’Art de la Fugue (2) na siedem wiolonczel (2007), Quintette pour Bertolt Brecht na harfę i kwartet smyczkowy (2007), D’une seule voix na fortepian i wiolonczelę (2007), Trait d’union na klarnet (2008), L’Enterrement de Mozart na pięć głosów i zespół (2008), Kantata nr 2 (sur G. Leopardi) na sopran i klarnet (2008), Dédale na fortepian (2009), Icare na dwa fortepiany (2009), Koncert na dwie altówki i orkiestrę (2009), Le Livre des illusions na orkiestrę (2009), ...273... na zespół (2010), Fantaisie na fortepian i orkiestrę (2010), Siddharta na orkiestrę (2010), Postludium na orkiestrę (2010), Smartroll (Le Lutin) na orkiestrę (2010), Akhmatova, opera (2010), Koncert kameralny nr 1–2 (2010) Upon One Note na orkiestrę (2011), Kantata nr 3 na chór i orkiestrę (2012), Kantata nr 4 na wiolonczelę, akordeon i chór (2012).