Kompozytor i gitarzysta zamieszkujący obecnie w Berlinie jako rezydent programu artystycznego Berliner Künstlerprogramm 2012–13 Niemieckiej Wymiany Akademickiej (DAAD). Po zdobyciu I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Gitarowej w Caracas (1995) oraz I nagrody w Lamarque-Pons Guitar Composition Competition w Montevideo (1998) stał się rozpoznawalny na arenie międzynarodowej zarówno jako twórca, jak i wykonawca. Otrzymał zamówienia i nagrody Filharmonii Nowojorskiej (2009), Fundacji S. Kusewickiego (2007), Fromm Music Foundation (1998), MTMW/Światowych Dni Muzyki w Stuttgarcie (2006) i brazylijskiej Rio-Arte Foundation (1999), a także m.in. stypendia rządu Brazylii (CNPq) i Columbia University (1990–98).

Jest pionierem w dwóch dziedzinach. W swym rodzinnym kraju połączył stylistykę popularną i etniczną ze współczesną techniką kompozytorską. Na nagranej w 1988 r. płycie Epopeia e Graça wykorzystuje popularne gatunki, dekonstruując sambę, jazz, muzykę teatralną za pomocą elementów nowej muzyki i uzyskując w ten sposób nowy, hybrydowy rodzaj muzyki. Drugą dziedzinę jego działalności stanowi rozwijanie nowych, zaawansowanych technik dla instrumentów akustycznych. W serii Etiud perkusyjnych na gitarę solo (od 1989) stworzył całkowicie nową technikę, którą zastosował także do innych instrumentów akustycznych. Z nowym zespołem koncertował w Nowym Jorku, Meksyku, Europie i Ameryce Południowej.

Do najnowszych przedsięwzięć artysty zaliczają się m.in. retrospektywa wybranych kompozycji kameralnych na Ultraschall Festival w Berlinie (styczeń 2013), ...B... na 10 instrumentalistów, wideo i elektronikę (prawykonanie 19 lipca 2012 r. w ramach Letnich Kursów w Darmstadcie przez Linea Ensemble ze Strasburga, zamówienie Fundacji S. Kusewickiego), prawykonanie Macunaíma z udziałem Orkiestry Filharmonii Nowojorskiej pod batutą Magnusa Lindberga (2009), premiera Motetów na 2 gitary w kościele św. Maurycego w Reims (Francja) wykonanych przez Newman & Oltman Guitar Duo (2011), Not I na waltornię solo, głos waltornisty z efektami świetlnymi (prawykonanie w listopadzie 2011 we Fryburgu przez Delphine Gauthier-Guiche) oraz Uma faca só lâmina, kwartet smyczkowy wykonany w lutym 2010 w Americas Society w Nowym Jorku przez Momenta String Quartet. Utwory Kampeli wykonywane były w Ameryce Południowej, Europie, Azji i Stanach Zjednoczonych. Arthur Kampela uzyskał tytuł doktora kompozycji na Uniwersytecie Columbia. Pobierał prywatne lekcje u Briana Ferneyhough. Jest także autorem teoretycznych prac poświęconych zagadnieniu modulacji mikrometrycznej oraz zaawansowanym technikom: tematem jego dysertacji doktorskiej były Modulacje mikrometryczne: nowe kierunki w dziedzinie rytmów złożonych (1998). Jego artykuł Wydobywanie mikrometrycznych rytmów i hałasów z chmury stochastycznej został zamieszczony w książce poświęconej Xenakisowi, wydanej w listopadzie 2012 r. przez Pendragon Press. Gabriela Bortz, doktorantka Uniwersytetu w Nowym Jorku (CUNY DMA) oparła swą pracę (Rytm w muzyce Briana Ferneyhough, Michaela Finissy’ego i Arthura Kampeli: przewodnik dla wykonawców, 2003) na teorii mikrometrycznej modulacji Kampeli, wykorzystując ją do analizy warstwy rytmicznej badanej przez nią twórczości. Arthur Kampela pracuje obecnie nad utworem dla dużego zespołu gitarzystów, zamówionym przez Collegium Novum z Zurychu. Prawykonanie odbędzie się w listopadzie 2013 r. w Szwajcarii.

Ważniejsze utwory (od 2000): Trombhorninghouse na waltornię i puzon; teatr muzyczny (2000–01), Etiuda perkusyjna IV na altówkę „alla chitarra” (2003), Naked Singularity na tubę solo (2003–04), Antropofagia na gitarę elektryczną i orkiestrę (2001– 04), Copacabana (Avant-Bossa Nova) na głos, altówkę, saksofon altowy, wiolonczelę, gitarę basową, fortepian i perkusję (2003– 05), Exoskeleton III na trzy altówki „alla chitarra” i wiolonczelę (2004), Garôta 21 (Avant-Bossa Nova) na głos, altówkę, saksofon altowy, wiolonczelę, gitarę basową, fortepian i perkusję (2005), Etiuda perkusyjna V na altówkę „alla chitarra” i taśmę (2006–07), Des(a)fiandonado (Avant-Bossa Nova) na głos, altówkę, saksofon altowy, wiolonczelę, gitarę basową, fortepian i perkusję (2006), Elastics II na flety i gitarę (2007), Macunaíma na orkiestrę (2009), Motets na dwie gitary (2010–11), Not I na waltornię solo i światło (2011), ...B... na 10 instrumentów solowych, wideo i elektronikę (2012), A Máquina do Mundo na klarnet kontrabasowy (2012), As if na klarnet, gitarę i akordeon (2013).