ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII NARODOWEJ
kontynuuje tradycję Orkiestry Filharmonii Warszawskiej założonej w roku 1901. Na koncercie inauguracyjnym dyrygował nią współzałożyciel Filharmonii i jej pierwszy dyrektor artystyczny Emil Młynarski, a jako solista wystąpił Ignacy Jan Paderewski. W pierwszych latach na podium orkiestry gościły takie znakomitości dyrygenckie jak Artur Nikisch. Po Młynarskim pierwsze sezony prowadzili m.in. Emil von Reznicek, Grzegorz Fitelberg i Zdzisław Birnbaum. Filharmonia Warszawska gościła również wybitnych kompozytorów, w tym Szymanowskiego, Honeggera, Prokofiewa, Ravela, Ryszarda Straussa, Strawińskiego, a także Edwarda Griega.
W czasie okupacji niemieckiej spośród 71 członków orkiestry aż 39 straciło życie, a jej siedziba – zbombardowana już we wrześniu 1939 – ostatecznie całkowicie legła w gruzach.
W pierwszych latach powojennych Filharmonią Warszawską kierowali między innymi Olgierd Straszyński i Andrzej Panufnik. W styczniu 1950 dyrektorem i głównym dyrygentem został Witold Rowicki, który zreorganizował orkiestrę i w decydujący sposób przyczynił się do podniesienia jej poziomu artystycznego. 21 lutego 1955 orkiestra odzyskała własną siedzibę w nowo wybudowanym gmachu przy ul. Sienkiewicza, w którym z dawnego budynku zachowano jedynie fragment fasady wraz z kilkoma ocalałymi rzeźbami. W tym dniu Filharmonia Warszawska otrzymała nazwę Narodowej.
W latach 1955–58 orkiestrą Filharmonii Narodowej kierował Bohdan Wodiczko – wybitny muzyk i miłośnik muzyki współczesnej; współpracowali z nim m.in. Arnold Rezler i Stanisław Skrowaczewski. Był to pomyślny okres dla Filharmonii. Ogromnym powodzeniem cieszyły się wykonania muzyki dwudziestego wieku. Skład orkiestry został powiększony. Po Wodiczce kierownictwo artystyczne Filharmonii Narodowej objął ponownie Witold Rowicki, który pełnił tę funkcję do zakończenia sezonu 1976/1977. Jako stali dyrygenci pracowali w niej w tym okresie Stanisław Wisłocki i Andrzej Markowski.
W lipcu 1977 na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powołany został Kazimierz Kord. Rozbudował on znacznie repertuar orkiestry, wprowadzając do sezonów koncertowych formy oratoryjno-kantatowe oraz opery w wykonaniach estradowych.
W latach 1979–90 stanowisko stałego dyrygenta FN zajmował Tadeusz Strugała. Od 1 stycznia 2002 dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Narodowej jest Antoni Wit.
Orkiestra odbyła ponad 130 tournée na pięciu kontynentach. Uczestniczyła w wielu prestiżowych festiwalach międzynarodowych, m.in. w Atenach, Bergen, Berlinie, Bordeaux, Brukseli, Florencji, Lucernie, Montreux, Moskwie, Pradze i Wiedniu, a ostatnio w La Folle Journée w Nantes, Bilbao, Lizbonie i Tokio. Uczestniczy regularnie w Międzynarodowych Konkursach Chopinowskich i w festiwalach Warszawska Jesień.
Nagrywa dla Polskiego Radia i Telewizji, polskich i zagranicznych firm płytowych oraz na potrzeby filmu. Artystyczne dokonania Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej bywały wielokrotnie nagradzane prestiżowymi wyróżnieniami fonograficznymi, jak Fryderyk 2002 za rejestrację dzieł Lutosławskiego, Meyera i Pendereckiego.
W roku 2004 nagranie Pasji wg św. Łukasza Krzysztofa Pendereckiego (Naxos 2002) w wykonaniu Orkiestry i Chóru Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Antoniego Wita otrzymało Classical Internet Award oraz nominację do amerykańskiej Nagrody Grammy. Wydane przez tę samą firmę nagranie Polskiego Requiem Pendereckiego otrzymało nie tylko kolejną nominację do Grammy (2005), ale też japońską Record Academy Award 2005 („Record Geijutsu“). Kolejne trzy Fryderyki (2005) przypadły orkiestrze za wydaną przez DUX Kronikę XV Konkursu Chopinowskiego oraz za nagranie dzieł Witolda Lutosławskiego. W latach 2007–08 Orkiestra Symfoniczna i Chór Filharmonii Narodowej pod batutą Antoniego Wita przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego zrealizowały dla firmy Naxos nagranie kompletu dzieł orkiestrowych i oratoryjnych Szymanowskiego. Nagrania te zyskały znakomite recenzje i tytuły Editor ’s Choice poczytnych magazynów i portali muzycznych („Gramophone”, BBC Music, Classics Today). Ponadto płyta ze Stabat Mater nominowana była do Nagrody Grammy za rok 2008, a I i IV Symfonia wraz z Jutrznią Pendereckiego – za rok 2009.
Oprócz polskich artystów w Filharmonii Narodowej występowali muzycy z całego świata, w tym legendarni wirtuozi i dyrygenci.
