Olofsson Kent
ur. w 1962 r. w Karlskronie. Muzyczną karierę rozpoczynał jako gitarzysta w zespole symfonicznego rocka. W latach 1984–91 studiował kompozycję w Akademii Muzycznej w Malmö. Jego muzykę cechuje szeroka skala inspiracji i odniesień: od sztuki antycznej i orientalnej przez muzykę renesansu do rocka i zaawansowanych technologii modyfikacji dźwięku. Komponuje przede wszystkim utwory kameralne, w których chętnie łączy instrumenty z live electronics. Współpracował m.in. z Orkiestrą Symfoniczną Radia Bawarskiego, Chórem Szwedzkiego Radia, z zespołami recherche, Klangforum Wien, Avanti! prowadzonymi przez Lothara Zagroska, Gustavo Dudamela, Maria Venzago czy Francka Ollu. Pokaźne miejsce w jego liczącym ponad 130 utworów dorobku zajmuje też muzyka do przedstawień teatralnych, wystaw i performance’ów. Widowisko taneczne z jego muzyką w choreografii Efvy Lilja, wystawione w Muzeum Guggenheima w Bilbao, obejrzało ponad 7000 osób. Komponuje również dla artrockowej grupy Dame Wiggens, której jest gitarzystą. Otrzymał Wielką Nagrodę Kompozytorską Christa Johnsona (Stockholm, 2009) oraz nagrody i wyróżnienia m.in. na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Elektroakustycznej w Bourges (1999), konkursie kompozytorskim Musica Viva pod patronatem BMW (Monachium, 2004) i Konkursie Kompozytorskim Królowej Zofii (Madryt, 2010). Kent Olofsson jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Malmö.
W a ż n i e j s z e u t w o r y (od 2000): Alinea I–III na kwartet smyczkowy, taśmę i komputer (1997–2000), Treccia na puzon (2000), The Emerald Windstrings na klarnet i gitarę (1999–2000), The Illuminated Dream Aflame, muzyka elektroakustyczna (1998/2001), Treccia na flet prosty (2000–01), Enneagram na zespół (2000-01), Le miroir caché na sopran, cztery instrumenty i taśmę (2002), Parcas Cordes na flet altowy, gitarę altową altówkę i taśmę (2001–02), Fascia na charango, elektryczną gitarę MIDI, live electronics i orkiestrę (2002), Reeal Beeats na saksofon i taśmę (1997/2002), Cinq esquisses na harfę i taśmę (2001–02), Incantation Jaune, Rouge, Bleue na orkiestrę fletową (2003), Alambic I na gitarę altową i live electronics (2003), Terpsichordna perkusję i taśmę (2003), Continua, muzyka elektroakustyczna (2003), Arcangelo’s Ground na osiem wiolonczel (2002–03), Epitome A na flet, obój, klarnet i elektro nikę (2004), Decora na fortepian, perkusję i elektronikę (2004–05), The Bells na grupy wokalne, dwa chóry, instrumenty i elektronikę (2004–05), Corde na instrumenty solowe, orkiestrę i live electronics (2002–06), Colloide / / Fascia Epilogue na zespół kameralny (2006), Collagene / Fascia II na glissentar (gitarę altową) i orkiestrę (2006), Wheel Within A Wheelna cztery instrumenty (2005–06),Dora Träumtna zespół (2007), Chladni’s Bow / Physisonochromie III na akordeon, orkiestrę i elektronikę (2006–07), Symphonie I na wielką orkiestrę (2005–07), Alambic III, Alambic IVna gitarę elektryczną i taśmę (2007), Higg’s Boson na sekstet smyczkowy (2008), Alambic V na charango i elektronikę (2008), Chiral V na skrzypce i zespół (2008), Chiral II na flet i zespół (2008), Mors Nostalgia, muzyka elektroakustyczna (2008), Chiral III na wiolonczelę i elektronikę (2009), Chiral IV na wiolonczelę i pięć instrumentów (2009), Treccia na klawesyn (2010), Les portes de l’enferna aktorów, zespół cyfrowych instrumentów i wideo (2010–11), Splinters, silhouettes, shadows na klawesyn i kwartet smyczkowy (2010), De stränga anteckningarnana aktorów, śpiewaków, elektronikę i instalacje (2010–11), A Language at War na aktorów, śpiewaków, elektronikę i wideo (2011), Noli me tangere na siedmiu aktorów, siedmiu śpiewaków i siedmiu recytatorów (2012), Intérieur / Extérieur na flet Paetzolda, flet kontrabasowy, elektronikę, wideo i instalacje sceniczne we współpracy z Jörgenem Dahlqvistem (2012).
