Pintscher Matthias
ur. w 1971 r. w Marl, w Nadrenii Północnej-Westfalii. Uczył się gry na fortepianie, perkusji i skrzypcach, pobierał też lekcje dyrygowania. Kompozycję studiował najpierw u Giselhera Klebego w Musikhochschule Detmold (1988), a następnie u Manfreda Trojahna w Robert Schumann Musikhochschule w Düsseldorfie (1992–94). Ogromny wpływ na formowanie się jego postawy kompozytorskiej miały spotkania z Hansem Wernerem Henzem, który zaprosił go do Montepulciano w ramach Cantiere Internazionale d’Arte (1991–92), jak również z Helmutem Lachenmannem, Pierre’em Boulezem i Peterem Eötvösem. Wśród nagród, którymi został uhonorowany, należy wymienić I miejsce na Konkursie Kompozytorskim w Hitzackera za II Kwartet smyczkowy (1992), a także Nagrodę im. Rolfa Liebermanna, Fundacji Körbera w Hamburgu za operę Thomas Chatterton (1993), Księcia Rainiera de Monaco za tę samą operę (1999), im. Hindemitha (przyznawaną przez festiwal w Szlezwiku-Holsztynie, 2000) i Hansa Wernera Henzego (Nagroda Muzyczna Westfalii, 2002). Otrzymał też Nagrodę Kompozytorską Festiwalu Wielkanocnego w Salzburgu (2000). Uwagę międzynarodowej krytyki muzycznej zwróciła przede wszystkim opera Pintschera Thomas Chatterton, wystawiona w Semper Oper w Dreźnie w 1998 roku, a następnie jego kolejne dzieło operowe, L’espace dernier, zaprezentowane w paryskiej Opéra Bastille w 2004 roku.
Pintscher pełnił funkcję kompozytora-rezydenta orkiestry w Cleveland (2002), dortmundzkiego Konzerthausu (2003–04), festiwalu w Lucernie (2005), Radiowej Orkiestry Symfonicznej w Saarbrücken (2006–07), Filharmonii Kolońskiej (2007–08) oraz Radiowej Orkiestry Symfonicznej w Stuttgarcie (2008–09). Od 2010 roku jest artist-in-association Szkockiej Orkiestry Symfonicznej BBC. Jako dyrygent pracuje regularnie z czołowymi orkiestrami i zespołami w Europie i Stanach Zjednoczonych.W latach 2007–09 był profesorem kompozycji na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Performatywnych w Monachium, a od 2010 roku prowadzi klasę kompozycji w New York University. Mieszka w Nowym Jorku.
W a ż n i e j s z e u t w o r y: II Kwartet smyczkowy (1990), Partita na wiolonczelę solo (1991), Invocazioni na symfoniczną orkiestrę dętą (1991), IV Kwartet smyczkowy „Ritratto di Gesualdo” (1992), Tableau / Miroir na fortepian (1992), Devant une neige (Monumento II) na orkiestrę (1993), Dunkles Feld – Berückung na wielką orkiestrę (1993, popr. 1998), Gesprungene Glocken, teatr muzyczny na motywach z Woyzecka G. Büchnera do tekstów J. Paula, A. Rimbauda i Apokalipsy św. Jana, na sopran koloraturowy, dwie aktorki, taśmę i zes pół (1993–94, rew. 2000), dernier espace avec introspecteur na bajan i wiolonczelę (1993), Thomas Chatterton, opera w dwóch aktach do libretta C. H. Hennebera i kompozytora na podstawie H. H. Jahnna, na solistów, głosy mówione, chór i orkiestrę (1994–98), Choc (Monumento IV) na duży zespół instrumentalny (1996), Fünf Orchesterstücke (1997), Figura I na kwartet smyczkowy i akordeon (1998), Sur „Départ” na trzy grupy orkiestrowe, trzy wiolonczele i głosy żeńskie do tekstu A. Rimbauda (1999), Hérodiade-Fragmente, scena dramatyczna na sopran i orkiestrę do tekstu S. Mallarmégo (1999), Figura IV na kwartet smyczkowy (1999), Figura III na akordeon (2000), Figura V / Assonanza na wiolonczelę (2000), tenebrae na altówkę i mały zespół z live electronics (2000–01), with lilie white, fantazja na orkiestrę i głosy (2001–02), en sourdine na skrzypce i orkiestrę (2002), L’espace dernier, teatr muzyczny w czterech częściach do libretta kompozytora (na motywach życia i twórczości A. Rimbauda) na sześć głosów solowych, chór żeński, aktorów i orkiestrę (2002–03), Study I for Treatise on the Veil na skrzypce i wiolonczelę (2004), Reflections on Narcissus na wiolonczelę i orkiestrę (2004–05), Study II for Treatise on the Veil na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2005), Verzeichnete Spur na kontrabas, trzy wiolonczele, instrumenty i live electronics (2005), Transir na flet i orkiestrę kameralną (2005–06), towards Osiris na orkiestrę (2005), Osiris na orkiestrę (2007), Study III for Treatise on the Veil na skrzypce solo (2007), nemeton na perkusję solo (2007), she-cholat ahavah ani (shir hashirim V) na chór mieszany a cappella (2008), Study IV for Treatise on the Veilna kwartet smyczkowy (2009), songs form Solomon’s garden na baryton i orkiestrę (2009), celestial object I na trąbkę solo i zespół (2009), celestial object II na róg solo i zespół (2009), occultation na róg solo, trąbkę solo i zespół (2010), Mar’eh na skrzypce i orkiestrę (2010–11), Ex Nihilo na orkiestrę (2011).
