Hölszky Adriana
ur. w 1953 r. w rodzinie niemieckiej w Bukareszcie. W latach 1959–69 uczyła się w klasie fortepianu Liceum Muzycznego w Bukareszcie, w roku 1961 zaczęła komponować. Studia kompozytorskie odbyła w latach 1972–75 w Bukareszcie, a kontynuowała je – przeprowadziwszy się do Niemiec – u Milko Kelemena w Wyższej Szkole Muzycznej w Stuttgarcie (1977–80). W latach 1980–86 była wykładowcą tej uczelni, a w latach 1997–2000 prowadziła klasę kompozycji w Wyższej Szkole Muzycznej w Rostoku. Od 2000 roku jest profesorem kompozycji w Mozarteum w Salzburgu, od roku 2006 pojawia się też regularnie jako instruktor na Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. Jest laureatką wielu nagród kompozytorskich, m.in. rzymskiej Premio Valentino Bucchi (1979), Fundacji Gaudeamus (1981), Max Deutsch Prize (1982), miasta Stuttgart (1982, 1988), Ensemblia Mönchengladbach (1985), Heidelberg Künstlerinnenpreis (1990), Schneider-Schott Musikpreis (1990), Villa Massimo (1991), Bachowskiej Hamburga (2003) oraz monachijskiej Christoph und Stephan Kaske Stiftung (2011). Na swoim koncie ma liczne koncerty monograficzne, wykłady i warsztaty w kraju i za granicą. Jest członkiem Akademii Sztuk w Berlinie i Monachium.
W a ż n i e j s z e u t w o r y: Sonata na fortepian (1975), Monolog na głos żeński i kotły (1977), Il était un homme rougena chór a cappella (1978), …es kamen schwarze Vögel na głosy żeńskie i perkusję (1978), Space na orkiestrę (1979–80), Innere Welten I na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1981), Flux – Reflux na saksofon altowy (1983), Sonnet na dwa głosy żeńskie i dwie gitary (1983), Nouns to Nouns 1a (e.e. cummings) na altówkę (1983), Nouns to Nouns 1b na altówkę (1983), Nouns to Nouns II na wiolonczelę (1983), Klangwerfer na 12 instrumentów smyczkowych (1984–85), Requisiten na zespół (1984–85), Bremer Freiheit, teatr muzyczny (1987), Vampirabile – Lichtverfall na głosy żeńskie i perkusję (1988), Jagt die Wölfe zurück! dla sześciu perkusistów (1989–90), Karawane dla 12 perkusistów (1989–90), geträumt na chór a cappella (1989–90), Lichtflug na skrzypce, flet i orkiestrę (1990), Miserere na akordeon (1991–92), Segmente I na zespół kameralny (1992), Segmente II na perkusję i fortepian (1992), Segmente III na obój, akordeon i kontrabas (1992),Gemälde lines Erschlagenen na chór a cappella (1993), An die Nacht na orkiestrę (1994–2001), Die Wände, teatr muzyczny (1993–95), Arena na orkiestrę (1995), Cargo na orkiestrę (1995), Tragödia, teatr muzyczny (1996–97), …und ich sah wie ein gläsernes Meer, mit Feuer gemischt… na organy (1997),Wolke und Mondna wiolonczelę (lub altówkę) i akordeon (1998), Giu- seppe e Sylvia, teatr muzyczny (1998–2000), Klaviatur der Mythen na sześć perkusji i orkiestrę smyczkową (1999), HighWay na akordeon i zespół (1999–2001), umsphinxt na chór a cappella (2000–01), on the other side na harmonijkę ustną (lub saksofon), klarnet, akordeon i orkiestrę (2000–03), Der gute Gott von Manhattan, teatr muzyczny (2003–04), Dämonen na chór i orkiestrę (2006), Wolke und Mond na wiolonczelę, akordeon i orkiestrę (2006), Flugmanöver na dwa klarnety i orkiestrę (2006), Countdown na kontratenor i zespół (2007), Hybris/Niobe, teatr muzyczny (2007–08), Gitter na fagot (2008), Die Hunde des Orion na osiem głosów (2010).
