„Widziałem, jak z drgania powietrza, z fermentacji zbyt bogatej aury wydziela się i materializuje to pośpieszne kwitnienie, przelewanie się i rozpadanie fantastycznych oleandrów, które napełniły pokój rzadką, leniwą śnieżycą wszelkich różowych kiści kwietnych...”

Bruno Schulz, Sklepy cynamonowe

Textile na orkiestrę jest pojedynczym gestem, jedną metamorfozą rejestru, barwy i dynamiki. W partyturze nie ma ataków dźwięku: jedynym gestem, który również oddaje makroformę utworu, jest dźwięk wyłaniający się z ciszy i zanikający w niej. Warstwy gęstej faktury mają za podstawę ów gest i ewokują w ten sposób podwodne pulsacje. Choć Textile skomponowany jest na rozmaite instrumenty, autorka pisząca zwykle na zespoły tych samych barw dąży do „monochromatycznego” rezultatu dźwiękowego.