ur. w 1968 w Algeciras (południowa Hiszpania), w latach 1986–94 studiował kompozycję, dyrygenturę i muzykologię w Real Conservatorio Superior de Música oraz w Universidad Autónoma w Madrycie. W 1992 jego nauczycielem kompozycji był Franco Donatoni w Accademia Chigiana w Sienie, w okresie 1996–99 – Hans Zender, pod którego kierunkiem pracował nad pogłębieniem rzemiosła kompozytorskiego w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie (jako stypendysta DAAD i fundacji La Caixa).
W 1997 był kompozytorem rezydentem w Hiszpańskiej Akademii Sztuk pięknych w Rzymie. Otrzymał szereg nagród i stypendiów twórczych w Hiszpanii i poza jej granicami, by wymienić nagrodę kompozytorską Cristóbala Halfftera (1994), trzykrotnie nagrodę hiszpańskiego stowarzyszenia autorów SGAE (1996, 1997), nagrody kompozytorskie Ciutat d’Alcoy i Ciudad de Burgos, w 1998 – I nagrodę INAEM/Colegio de España, I nagrodę Junge Deutsche Philharmonie (1999), Förderpreis in Komposition Fundacji Ernsta von Siemensa (2000), Nagrodę Państwową Ministerstwa Kultury Hiszpanii (2003), Antara Prize na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej w Limie (2007). Od 2001 jest profesorem kompozycji w Robert Schumann Hochschule w Düsseldorfie. Publikuje, wykłada i prowadzi kursy kompozytorskie w różnych uczelniach europejskich, m.in. w berlińskim Universität der Künste, Universidad Complutense w Madrycie, Cátedra de Composición Manuel de Falla w Kadyksie, Mozarteum w Salzburgu, Hochschule für Künste w Bremie.
Otrzymuje liczne zamówienia od instytucji i organizacji hiszpańskich, jak też niemieckich i włoskich, od festiwalu Praska Wiosna i Lincoln Center w Nowym Jorku. Komponował muzykę dla Biennale für Neue Musik w Hanowerze, dla Pawilonu Niemieckiego na Expo 2000, realizował zamówienia na opery od Staatsoper w Berlinie (2005) i Teatro Real w Madrycie (2007).
Udziela się w życiu muzycznym jako dyrygent orkiestr i zespołów muzyki współczesnej w Hiszpanii, we Włoszech i w Niemczech.
W 2005 w Monachium w ramach cyklu „Klangspuren” odbył się jego koncert monograficzny. Koncerty-portrety kompozytora zorganizowano również w 2006 w Madrycie (w Museo Reina Sofía), Kadyksie (Festival de Música Española) i w 2007 w Saragossie, na Hamburger Ostertöne (2011) i Schlossmediale Werdenberg w Szwajcarii (2012). Mieszka w Berlinie.
Ważniejsze utwory (od 2000): III Trio fortepianowe „Wie ein Hauch aus Licht und Schatten” (2000), Qabriyyat na orkiestrę smyczkową (2000, nowa wersja 2002), Maqbara, epitafium na głos i wielką orkiestrę, teksty Omar Chajjam i Adonis (2000), ...como un susurro de libélulas... na kwartet saksofonowy, dwie perkusje i fortepian (2000), Qasid 2 na altówkę i fortepian (2000), VI Kwartet smyczkowy „Plaine de deuil” (2000), Qasid 3 na klarnet, altówkę i fortepian (2000–01), Déploration sur la mort de Johannes Ockeghem na chór mieszany, altówkę, wiolonczelę i puzon, teksty Jehan Molinet, Margarita de Austria (przypisywany) i anonimowe (2000/01), Ahmnar-Aswad na orkiestrę symfoniczną (2000/01), Qasid 7 (Libro de las canciones) na sopran z towarzyszeniem zespołu instrumentalnego, teksty św. Jan od Krzyża i św. Teresa de Jesús (2001), Amtar (Tiento para un órgano ibérico) (2001), Deploratio II (Franco Donatoni in memoriam) na flet i wiolonczelę (2001), Libro del destierro na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną, teksty: Biblia, Dante, Paul Celan, Moseh ibn Ezra, Anna Achmatowa, Al Mutamid (2001–02), Schattentheater na klarnet i fortepian (2002), Refranh na pięć perkusji (2002), Taqsim na orkiestrę symfoniczną (2002), Arquitecturas de la ausencia na osiem wiolonczel w dwóch grupach (2002–03), Nosferatu. Eine Symphonie des Grauens na chór żeński i orkiestrę symfoniczną (2002–03), Ciacona na orkiestrę symfoniczną (2003), Paisajes del placer y de la culpa na orkiestrę symfoniczną (2003), Cuerpos deshabitados, opera kameralna do libretta wg idei Mariny Bollain z tekstami Rafaela Albertiego (2003), Cuerpos deshabitados na saksofon altowy, akordeon, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2003), Schattentanz na sopran, saksofon altowy, akordeon, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2003), Schattentheater II (Teatro de sombras) na saksofon altowy i fortepian (2003), El amor y la muerte na gitarę (2003), Tenebrae (Memoria del fuego) na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2003/04), Machaut-Architektur I–V na różne zespoły instrumentalne (2004–05), El Sueño de la razón produce monstruos na gitarę (2004), Arquitecturas del silencio na akordeon (2004), Jardines de Adonis na sopran i grupę instrumentalną, tekst Owidiusza (2004), Abyad-kamoon na orkiestrę symfoniczną (2002–05), Istikhbar na orkiestrę symfoniczną (2002–05), Kitab al-alwan (Libro de los colores) na orkiestrę symfoniczną (2000–05), VII Kwartet smyczkowy „Architecturas de la memoria”, z recytatorem ad libitum (2004), Inscriptio (Deploratio IV – Wolfgang Stryi in memoriam) na klarnet (2005), VIII Kwartet smyczkowy (z głosem barytonowym), tekst Björn Kuhligk (2005), Deploratio III (Joaquín Homs in memoriam) na fortepian (2005), Silence, opera kameralna, libretto Jonathan Safran Foer (2005), Arquitecturas de la sombra na perkusję (2005), Arquitecturas del límite na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2005), Volaverunt na gitarę (2005), La rosa y el ruiseñor na sopran, baryton, trzy viole da gamba i orkiestrę symfoniczną; tekst św. Jan od Krzyża (2005), El viaje a Simorgh, opera w dwóch aktach, wg Las virtudes del pájaro solitario Juana Goytisola (2002–06), GRAMMA (Jardines de la escritura), opera kameralna, libretto kompozytora, teksty: Homer, św. Augustyn, Owidiusz, Hugon od św. Wiktora, Jacopone da Todi, Dante, fragmenty biblijne (2004–06), Tres interludios na skrzypce (2006), Aura-Studien na flet „de pico”, flet basowy i kwintet smyczkowy (2006), Elogio del horizonte na klarnet i orkiestrę (2006–07), Elogio del aire na skrzypce i orkiestrę (2006– 07), Nada na gitarę i wiolonczelę (2007), Estudio No 2 na fortepian (2007), Libro de glosas (2007), Arquitecturas del eco na trzy perkusje (2007–08), Libro del frío na kontratenor i orkiestrę (2007– 08), Hekkan II (Trio IV), trio fortepianowe (2008), Engel-Studien na pięciu wokalistów i aurafon (2008–09), Lux ex tenebris (Goya-Zyklus) na gitarę, klarnet i trio smyczkowe (2003–09), Arquitecturas del vacío na lutnię ud i orkiestrę (2009), AURA, opera kameralna (2006–09), Libro de las estancias na kontratenor, głos arabski, dwie grupy wokalne, dwa zespoły smyczkowe, aurafon, live electronics i światła (2007–09), Mural na orkiestrę (2009–10), Hekkan IV na orkiestrę kameralną (2009–10), Qualia (Jardí blau) na sopran, baryton, klarnet, chór, orkiestrę i światła (2004–10), Elogio del tránsito na saksofon basowy, aurafon i orkiestrę (2010), Hekkan III na kwartet gitarowy (2010–11), Scriptura antiqua na pięciu wokalistów (2010–12), Oxide na saksofon, gitarę elektryczną, perkusję i fortepian (2011), Exitus na trio smyczkowe, taśmę i aurafon (2011), Memoria del agua na zespół kameralny i orkiestrę (2011), Jardín azul na akordeon i fortepian (2011), De processione mundi na obój i zespół (2010–11), Castillo interior na pięć głosów, skrzypce barokowe, teorbę, klawesyn (2012), Paraíso cerrado (IX Kwartet smyczkowy, 2012), Transitus na saksofon basowy (2012), Paraíso cerrado II na sopran i orkiestrę (2012), Concerto grosso na smyczki (2012), Atlas (Islas de Utopía) teatr muzyczny (2012–13), Memoria del espejo na puzon i orkiestrę (2013), Memoria del blanco na akordeon i orkiestrę (2013).
