ur. w 1940 w Buenos Aires, tam odbyła studia w Narodowym Konserwatorium Muzycznym, ucząc się w klasie kompozycji Roberta Garcíi Morilla. W latach 1965–66 uczestniczyła w kursach prowadzonych m.in. przez Gerarda Gandiniego i Iannisa Xenakisa w ramach stypendium Centro Latinoamericano de Altos Estudios Musicales (CLAEM) Instituto Torcuato Di Tella w Buenos Aires. Od 1968 do 1971 uzupełniała studia kompozytorskie u Wolfganga Fortnera w Wyższej Szkole Muzycznej we Fryburgu Bryzgowijskim w ramach stypendium Deutscher Akademischer Austauschdienst. W 1984 przebywała w Berlinie jako gość programu artystycznego realizowanego również przez DAAD.
Jej kompozycje były nagradzane w Argentynie (przez Fondo Nacional de las Artes oraz Miasto Buenos Aires), Niemczech (przez berlińską Akademie der Künste) i Urugwaju (przez Juventudes Musicales); wykonywano je na koncertach i festiwalach w Azji, Europie i obu Amerykach.
Kompozytorka prowadzi również działalność pedagogiczną, w latach 1985–92 pracowała na Uniwersytecie Narodowym w Montevideo. Udziela też lekcji prywatnych, wykłada, prowadzi seminaria i warsztaty podczas letnich i regularnych kursów na wyższych uczelniach Ameryki Łacińskiej (Argentyna, Brazylia, Chile, Kolumbia i Urugwaj), jak również w Europie (Austria, Niemcy, Grecja, Szwecja, Szwajcaria i Wielka Brytania).
Od 1975 Graciela Paraskevaídis publikuje eseje na temat latynoamerykańskiej muzyki współczesnej m.in. w periodykach „Pauta”, „Revista Musical Chilena” i „Musik-Texte”. W latach 1990–99 była współredaktorem „World New Music Magazine”, rocznika MTMW. Od 1992 pisuje hasła do słownika Komponisten der Gegenwart, jest również autorką dwóch książek: La obra sinfónica de Eduardo Fabini (1992) i Luis Campodónico, compositor (1999). Współredaguje stronę internetową www.latinoamerica-musica.net.
W latach 1975–89 brała udział w pracach komitetu organizacyjnego Latynoamerykańskich Kursów Muzyki Współczesnej (CLAMC). Jest członkiem Núcleo Música Nueva de Montevideo oraz Urugwajskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.
Od 1975 mieszka w Urugwaju, ma podwójne obywatelstwo, argentyńskie i urugwajskie.
www.gp-magma.net
Ważniejsze utwory (od 1992): sendas na osiem instrumentów (1992), el nervio de arnold na gitarę (1992), algún sonido de la vida na dwa oboje (1993), nada na sopran solo (1993), otra vez na fortepian (1994), No quiero oír ya más campanas na 14 instrumentów dętych drewnianych (1995), dos piezas para oboe y piano na obój i fortepian (1995), en abril na fortepian (1996), hacen así dla sześciu perkusistów (1996), ...a hombros del ruiseñor na fortepian (1997), libres en el sonido presos en el sonido na flet, klarnet, fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1997), suono sogno na skrzypce (1997), discordia na dziewięć głosów a cappella (1998), contra la olvidación na fortepian (1998), solos na flet altowy i gitarę (1998), piezas de bolsillo na kwartet perkusyjny (1999), dos piezas para piano na fortepian (2001), ...Il remoto silenzio na wiolonczelę (2002), Soy de un país donde na trąbkę, róg, puzon i tubę (2002), Aruaru na mezzosopran, klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2003), y allá andará según se dice na orkiestrę tradycyjnych instrumentów andyjskich (2004–05), tris na obój, fagot i kontrabas (2005), ático na flet piccolo i flet prosty sopranino (2006), réplica na klawesyn (2007), alibi na kwartet saksofonowy (2008), cada cual na fortepian na cztery ręce (2010), ...bajo otros cielos... na aerofony i andyjskie instrumenty perkusyjne (2011), sin ir más lejos na trzy instrumenty (2013).