(1922–1981)

urodzony w Toruniu, zmarł w Warszawie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi u Kazimierza Sikorskiego (kompozycja) i Stanisława Szpinalskiego (fortepian). W latach 1947–48 uzupełniał w Paryżu edukację kompozytorską pod kierunkiem Nadii Boulanger, a studia pianistyczne u Lazare’a Lévy’ego. Do 1952 r. był czynnym pianistą, następnie poświęcił się pracy twórczej. Członek założonej po zjeździe kompozytorów w Łagowie Grupy 49 (wraz z Tadeuszem Bairdem i Janem Krenzem), w latach 50. włączył się w nurt poszukiwań awangardowych (już w 1952 napisał dodekafoniczną Suitę preludiów na fortepian). Był współtwórcą festiwalu Warszawska Jesień.
Dwukrotny laureat Nagrody Państwowej I stopnia (1952 i 1972), nagrody Ministra Kultury i Sztuki (1963), a także wyróżnienia na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu.

Ważniejsze utwory: I Symfonia (1952), Murarz warszawski, kantata (1952), Suita preludiów na fortepian (1952), II Symfonia (1953), Sinfonietta na dwie orkiestry smyczkowe (1956), Serce nocy, cykl pieśni do tekstów Konstantego I. Gałczyńskiego na sopran i fortepian (1957; II wersja na sopran i orkiestrę kameralną, 1960), Oczy powietrza, cykl pieśni do słów Juliana Przybosia (1957), Musica concertante na orkiestrę kameralną (1958), Epizody na smyczki i trzy grupy perkusyjne (1959), Segmenti na zespół kameralny (1961), A piacere na fortepian (1963), Freski symfoniczne (1964), Niobe, poemat na dwa głosy recytujące, chór mieszany i orkiestrę do tekstu Konstantego I. Gałczyńskiego (1966), Continuum, sekstet na instrumenty perkusyjne (1965–66), Forte e piano, muzyka na dwa fortepiany i orkiestrę (1967), Poezje na sopran i orkiestrę do tekstów Tadeusza Różewicza (1969), Swinging Music na klarnet, puzon, wiolonczelę (lub kontrabas) i fortepian (1970), Dramatic Story na orkiestrę (1968–70), Fantasmagoria na fortepian i perkusję (1970–71), Fantasia elegiaca na organy i orkiestrę (1971–72), Impromptu fantasque na orkiestrę (1973), Concerto alla cadenza per flauto a becco e orchestra (1974), Ad libitum, pięć utworów na orkiestrę (1973–77), Arrangements na 1–4 fletów prostych (1976), Pianophonie na fortepian, elektroniczne przetworzenie dźwięku i orkiestrę (1976–78).