Kody i dekodowanie jako paradygmat muzyki inspirują mnie od dawna. Na początku było zjawisko tzw. number stations, czyli dziwnych stacji radiowych emitujących głównie cyfry. Na tej kanwie powstał mój utwór a conSPIracy cantata z 1999 r. Fascynuje mnie wizja funkcjonowania muzyki jako zrozumiałego języka lub wręcz kodowanie w muzyce słów na potrzeby tajnej komunikacji. Czy muzyka może kodować lub dekodować? Interesujące jest także pytanie, czy muzyka jest językiem. Doszedłem do wniosku, że może nim być, jeśli potrzebujemy znaczeń, choć znaczenia te pozostaną niejasne i obarczone są emocjonalnym bagażem.

Kilka lat temu zainteresowały mnie telegraficzne książki kodowe. Stanowią one główny punkt odniesienia moich ówczesnych utworów The Queen is the Supreme Power in the Realm’ oraz Simplex.

Szczytem rozwoju książek kodowych była rewolucja przemysłowa: umożliwiały one wysyłanie krótkich, tańszych telegramów dzięki zastępowaniu często używanych sformułowań pojedynczymi słowami i cyframi. Ekonomia języka otworzyła możliwość szybszych sposobów komunikacji.

Niniejszy utwór oparty jest na działaniu rzeczywistego aparatu telegraficznego. Mógłby stanowić swoiste in memoriam telegrafii, która została oficjalnie wycofana w 2006 r., czyli w okresie powstawania mojej kompozycji. Dźwięki w sześciu partiach instrumentalnych są bezustannie zmieniane za pośrednictwem mikrofonów kontaktowych podłączonych do konsoli miksującej, gdzie ich wzmocniony sygnał uruchamiany jest przez klawisze telegrafu – po jednym dla każdego instrumentu/kanału. Za pomocą ustawionych klawiszy poszczególne kanały mogą być bramkowane. Innymi słowy, przypomina to włączanie i wyłączanie instrumentów w czasie gry. Zabieg ten generuje interesujące linie melodyczne, wyłaniające się z harmonicznego przebiegu.

Utwór powstał dla połączonych sił zespołów Champ d’Action (Belgia) oraz Percussion Group Den Haag (Holandia) i został po raz pierwszy wykonany w ramach festiwalu Singel w Antwerpii w 2007 r.

Yannis Kyriakides