Vis Lucas
ur. w 1947, holenderski dyrygent uważany za specjalistę od muzyki współczesnej. Muzyczną działalność rozpoczynał jako wiolonczelista, zmienił jednak profil kariery pod wpływem nagrody na konkursie dyrygenckim w salzburskim Mozarteum. Pracując jako asystent Brunona Maderny (1967–73), zdobył nagrodę kompozytorską na konkursie im. Kusewickiego w Tanglewood. W latach 1976–79 prowadził Nederlands Ballet Orkest, a w okresie 1988–96 sprawował funkcję głównego dyrygenta Noordhollands Philharmonisch Orkest. Występował gościnnie z orkiestrami Concertgebouw, Het Residentie Orkest, Hessische Rundfunk we Frankfurcie, WDR w Kolonii i Radiową Orkiestrą Symfoniczną w Berlinie. Współpracował również z Holenderską Operą Narodową, dyrygując dziełami m.in. Mozarta, Verdiego, Pucciniego, Busoniego, Maderny i przygotowując premiery takich holenderskich kompozytorów współczesnych, jak Otto Ketting, Theo Loevendie i Guus Jansen. Współpracował m.in. z Johnem Cage’em, Mauricio Kagelem, Karlheinzem Stockhausenem, Wolfgangiem Rihmem i Louisem Andriessenem. W ostatnich latach na czele Orkiestry Radia Bawarskiego prowadził i nagrywał utwory Stockhausena (Mixtur, 2008), Emmanuela Nunesa (Musivus, 2007), Johna Cage’a i innych, a z zespołem recherche i kwartetem smyczkowym Arditti – Funerailles Briana Ferneyhough (2006). Dyryguje gościnnie wieloma europejskimi orkiestrami. Współpracuje z licznymi zespołami nowej muzyki: Klangforum Wien, Ensemble Modern, Nieuw Ensemble, Asko Ensemble. W latach 1998–2005 stał na czele Konserwatorium w Amsterdamie, od 2003 jest profesorem dyrygentury w wielu liczących się uczelniach Europy, prowadzi też kursy mistrzowskie.
