ur. w 1979 we Wrocławiu. W roku 1998 podjął naukę kompozycji u Jerzego Filca. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Jest także absolwentem Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. Na przełomie 2005 i 2006 studiował w Hochschule für Musik w Kolonii w klasie Yorka Höllera. W latach 2004–08 był stypendystą Ministra Kultury; w latach 2006–08 otrzymywał stypendium Miasta Wrocławia, a w 2009 – stypendium Zarządu Województwa Dolnośląskiego. W roku 2007 został objęty przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego czteroletnim Programem Promocji 13 Kompozytorów. W 2010 został uhonorowany członkostwem Akademii Młodych Uczonych i Artystów. Od 2008 jest zatrudniony w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu na stanowisku asystenta; w 2012 otrzymał stopień doktora w dziedzinie sztuki muzycznej. Jest laureatem wielu nagród, m.in. w 2005 – III nagrody za Anepigraph na małą orkiestrę na konkursie organizowanym przez Fundację im. Franza Josefa Reinla w Wiedniu. W 2009 jego utwór Metasolidus I na orkiestrę symfoniczną został nominowany, jako jeden z siedmiu, do Nagrody Mediów Publicznych OPUS.

Utwory Pawła Hendricha były wykonywane m.in. na festiwalu Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova i Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Festiwalu Prawykonań w Katowicach, Audio Art w Warszawie i w Krakowie, Musica Viva w Monachium, Rudens Kamermūzikas Festivāls w Rydze, Suså Festival w Næstved w Danii oraz również w Danii Rudersdal Sommerkoncerter w Hørsholm, podczas Światowych Dni Muzyki we Wrocławiu, University of Louisville New Music Festival, w ramach cyklu „Portrety kompozytorów” w Warszawie oraz na koncertach w Niemczech, Austrii, Szwecji, Hiszpanii, Czechach, Turcji, Stanach Zjednoczonych, na Węgrzech, Malcie, Łotwie, Estonii i Słowacji m.in. przez takie zespoły, jak Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Wrocławskiej, Orkiestra Muzyki Nowej, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (dyr. Szymon Bywalec), Ensemble Modern (dyr. Peter Eötvös, Anu Tali, Clemens Heil), Musikfabrik (dyr. Diego Masson), PluralEnsemble (dyr. Fabián Panisello), KammarensembleN (dyr. Staffan Larson), Illinois Modern Ensemble (dyr. Stephen A. Taylor), Wrocławska Orkiestra Kameralna Leopoldinum (dyr. Ernst Kovacic), Tech-no Orchestra, Sound Factory Orchestra (dyr. Robert Kurdybacha), Warszawska Grupa Cellonet (dyr. Andrzej Bauer), zespół Kwartludium, an_ARCHE New Music Ensemble, Melos Ethos Ensemble (dyr. Zsolt Nagy), Kwadrofonik, a także przez takich solistów, jak Elżbieta Woleńska, Mikołaj Pałosz, Rafał Łuc, Adam Bałdych, Agnieszka Gajgier-Otręba, Stanisław Lasoń. Kompozycje Pawła Hendricha były zamawiane m.in. przez: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, Deutschlandfunk, Ensemble Modern, Miasto Wrocław, Instytut Polski w Madrycie, Instytut Muzyki i Tańca, Orkiestrę Muzyki Nowej, Narodowe Forum Muzyki, Stowarzyszenie Autorów ZAiKS – oraz finansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu „60 zamówień na 60-lecie Związku Kompozytorów Polskich”.

Od kilku lat Paweł Hendrich programuje w środowisku Max/ MSP i wykonuje muzykę elektroakustyczną. Wraz z Cezarym Duchnowskim i Sławomirem Kupczakiem tworzy trio Phonos ek Mechanes, które zajmuje się wykonywaniem muzyki elektroakustycznej na żywo. Wraz ze znakomitym skrzypkiem jazzowym Adamem Bałdychem tworzy projekt Avatar.

W roku 2010 nakładem wydawnictwa DUX ukazała się monograficzna płyta z jego kompozycjami kameralnymi, a w 2012 wydana została debiutancka płyta C+tria Phonos ek Mechanes (Bôłt Records).

Ważniejsze utwory: Gnothi seauton na orkiestrę kameralną (2001), Niech zstąpi Duch Twój na głos recytujący, tenor, baryton, bas i dwa chóry żeńskie (2002), Heterochronia na wielką orkiestrę symfoniczną (2002–04), Anepigraph na małą orkiestrę (2005), Diversicorium na zespół kameralny (2005), Phonarium I, instalacja dźwiękowa (2005), Phonarium II, instalacja dźwiękowa (2006), Multivalentis na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006), Metasolidus na orkiestrę symfoniczną (2005–07), Cyclostratus na skrzypce, klarnet basowy, perkusję, fortepian i beatbox (2008), Hyloflex na orkiestrę smyczkową (2007–09), Hyloflex na komputer (2009), Liolit na orkiestrę kameralną (2009–10), Diaphanoid na zespół kameralny (2010), Emergon αß na orkiestrę kameralną (2011), Metasolidus II na wielką orkiestrę symfoniczną (2011–12), Cryptoscript na komputer (2012), Sedimetron na zespół kameralny (2012), Kioloik na jeden lub dwa flety (2012), Drovorb na klarnet, waltornię, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013), Ertytre na jedną lub osiem wiolonczel (2013–14), Alopopulo na orkiestrę kameralną, skrzypce solo i komputery (2014), Accant na akordeon solo i komputer (2014), Exophor na zespół instrumentów chińskich (2015) Xenobrach na dwie perkusje i dwa fortepiany (2015), Pteropetros na akordeon, kwartet smyczkowy i kwintet dęty (2015).