ur. w 1970 kompozytor, wokalista, improwizator, artysta interdyscyplinarny. Studiował w Berklee College of Music na Uniwersytecie Bostońskim, Yale School of Music i na Uniwersytecie Harvarda, gdzie obronił doktorat. Laureat Nagrody Rzymskiej (2006–07) i Nagrody Berlińskiej (2010–11), wykłada na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. W swoich utworach łączy różnorodne wpływy: niski śpiew heavymetalowy, tuwiński śpiew gardłowy, techniki instrumentalne europejskiej awangardy, amerykańską muzykę eksperymentalną oraz sawari („piękny hałas”), estetykę japońskiej muzyki tradycyjnej. Za swoją misję artystyczną uznaje honorowanie dźwięków niedocenianych lub odrzucanych i przewartościowanie w ten sposób ich muzycznego potencjału. Jego muzyka przesuwa granice percepcji i kwestionuje tradycyjne paradygmaty piękna. W celu wydobycia takich jakości brzmienia, jak alikwoty czy odgłosy powstające przy wykonaniu, muzyka Kena Ueno jest często amplifikowana.

Jego utwory wykonywali znakomici artyści: Kim Kashkashian i Robyn Schulkowsky, Mayumi Miyata, Teodoro Anzellotti, Wendy Richman, Greg Oakes, Frances-Marie Uitti, zespoły Alarm Will Sound, Nieuw Ensemble. Kompozycje Kena Ueno prezentowane były m.in. w Lincoln Center, Kennedy Center, Metropolitan Museum of Art, w amsterdamskim Muziekgebouw, londyńskiej Queen Elizabeth Hall, wiedeńskim Konzerthausie, podczas MusikTriennale w Kolonii i festiwalu Ars Musica. Monograficzny koncert jego muzyki znalazł się w programie berlińskiego festiwalu MaerzMusik w 2011.

Jako wykonawca Ken Ueno specjalizuje się w rozszerzonych technikach wokalnych; wśród muzyków, z którymi improwizował, są Joey Baron, Robyn Schulkowsky, Joan Jeanrenaud, Ikue Mori, Tim Feeney i David Wessel. Współpracuje także z artystami plastykami, architektami i twórcami wideo-artu. Jego wspólne prace z Angelą Bulloch prezentowane były podczas targów sztuki w Bazylei i na zamku w Wolfsburgu. Współtworzył także instalacje z architektem Patrickiem Tighe’em i architektem krajobrazu Jose Parralem. Monograficzna płyta z jego koncertami została wydana przez firmę Bmop/sound.

 

Ważniejsze utwory: A Palimpsest History of Canto V, symfonia kameralna (1998), Saturation and Purge na wielką orkiestrę (1999), Toxis Chromaticus, kwartet smyczkowy (1999), Music for – Oswald’s Triptych, muzyka elektroniczna (1999), Senexis Orichalcum na kwartet dęty (2000), Zero Cosmology na kwintet dęty (2000), Jusuiraku na wielką orkiestrę (2001), Pharmakon na zespół kameralny (2001), Animal Sendai na 18 amplifikowanych instrumentów i elektronikę (2001), Shiroi Ishi na zespół wokalny (2001), ...blood blossoms... dla Bang on a Can All-Stars (2002), Márquez for Non Sequitur na sześć instrumentów i siedem boom-boxów (2002), Zansetsu na śpiew alikwotowy, skrzypce i elektronikę (2002), inflation of BUREAUCRACY na głos i taśmę kwadrofoniczną (2002), all moments stop here and together we become every memory that has ever been na 14 instrumentów i pozytywki (2003), Apmonia na małą orkiestrę (2004), Disjecta na róg, skrzypce i fortepian (2004), Kaze-no-Oka, koncert na biwę, shakuhachi i orkiestrę (2005), A Book of Months na zespół kameralny (2005), Love requited but unfulfilled, under the stars, Sukkeien Garden, Hiroshima, Sunday, August 4, 1945, 12 hours before the bomb na głos, skrzypce i perkusję (2005), Ga-uah-Chon-Ch-cha (a Song of the Rapture) na duży zespół (2006), Motor Skill as Dynamic Constraint Satisfaction na skrzypce i wiolonczelę (2006), Talus, koncert na altówkę i orkiestrę smyczkową (2007), Necropolis na orkiestrę kameralną (2007), Hypnomelodiamachia na altówkę, perkusję i elektronikę (2007), ...where Ginkgo grow in Borromean knots na kayagum (2007), On a Sufficient Condition for the Existence of Most Specific Hypothesis, koncert na śpiew alikwotowy i orkiestrę (2008), Like Dusted Sparks, koncert na kotły i zespół dęty (2008), Archaeologies of the Future na amplifikowany sekstet ze śpiewem alikwotowym (2008), That I may time transcend, that a universe my heart may unfold na shō i akordeon (2008), The Vague Border at the Edge of Time na ryuteki, hichiriki i shō. (2008), One by one, I collect the fragments of my song from harmonies which abound in the air unheard na skrzypce i interaktywną elektronikę (2008), Reverse Swastikas Mark the Place of Buddhist Temples na głos i Max/MSP (2008), Two Hands na altówkę i perkusję (2009), Echoes of Ancient Industry na zespół kameralny (2010), Kumatology na saksofon barytonowy, perkusję, gitarę elektryczną i organy elektryczne (2010), Tsuki no Uta na koto i głos (2010), Campanology na karylion (2010), (X)ig.g.. na orkiestrę kameralną (2011), Volcano na fortepian (2011), Song for Sendai dla śpiewającej altowiolistki (2011), Peradam na zespół kameralny (2012), Pork Roll, Egg, and Cheese on a Kaiser Bun na ćwierćtonową gitarę elektryczną, ćwierćtonowy wibrafon i perkusję (2012), 12.12.12. na flet i altówkę (2012), Bucephalus Dream of Exotic Wives na tar, shō, altówkę i wiolonczelę (2013), Gallo, bajka muzyczna w jednym akcie na sopran, kontratenor, klarnet, saksofon i wiolonczelę (2014), Hapax – Legomenon, koncert na wiolonczelę z dwoma smyczkami i orkiestrę (2014), buildings na flety (2014), Prologue to a Thousand Years na chór (2014), Secret Meridian na sopran, loop station, gitarę elektryczną i zestaw perkusyjny (2013), The Four Contemplations na zespół i odtwarzacze mp3 (2015), Osiris dla trzech wykonawców (2015), Zetsu na zespół (2015).