|
|
Kiedy w 1987 r. Roland Hayrabedian zakładał zespół
Musicatreize, przyświecał mu cel stworzenia ciała wykonawczego
maksymalnie elastycznego, które mogłoby sprostać wymaganiom skrajnie różnych
gatunków: instrumentalnych i wo-kalnych, zrodzonych w różnych wiekach i
w różnych formacjach estetycznych, od muzyki przeszłoś-ci po najbliższą
współczesność.
Musicatreize z łatwością przechodzi od repertuaru solowego do chóralnego
z akompaniamentem lub bez, od kameralistyki do teatru muzycznego, a z
estrady koncertowej schodzi często do orkiestronu operowego.
Oprócz muzyki wpisanej w tradycję rodzimą, zespół ma w repertuarze
utwory napisane na specjalne zamówienie u wybranych kompozytorów.
Nagrania Musicatreize mają zwykle doskonałą prasę i zdobyły wiele
nagród i wyróżnień, w tym nagrodę specjalną Nouvelle Académie du
Disque, Les Victoires de la Musique, Grand Prix des Discophiles, Grand
Prix International du Disque Lyrique i in.
Dyskografia Musicatreize stale się powiększa. Jesienią 2003 r. wyt-wórnia
Acte Sud opublikowała cd pt. „De Lorca ą Ohana”, zawierającą
nagranie Llanto por Ignacio Sanchez Mauricio Ohany oraz teksty.
W 2004 r. ta sama wytwórnia wyda książkę-płytę z tekstami AgnŹs
Charles, Marie-Lorraine Martin
i Lancy Houston oraz czterema utworami Ohany w interpretacji Musicatreize,
z których dwa pozostają dotąd niewydane: Cris na
12 głosów a cappella i Sundown dances na siedem instrumentów. |
