|
|
ur. 1942. Absolwent pwsm w Warszawie, jeden z
najwybitniejszych wirtuozów tuby. Jako solista wziął udział w kilkuset
koncertach symfonicznych oraz kameralnych. W latach 1974–78 współpracował
z Teatrem Narodowym w Warszawie,
a w latach 1983–88 z Teatrem Narodowym w Łodzi. Od 1983 r. stale
prowadzi działalność pedagogiczną.
Brał udział w Międzynarodowych Spotkaniach Muzycznych
w Bayreuth (1971–74), występował na festiwalach: Warszawska Jesień
(od 1972), w Witten (1972), Kolonii (1977, 1979), Darmstadcie, Los Angeles
(1978), Bourges (1978), Sztokholmie (1979, 1981), Salzburgu (1978, 1987),
Lizbonie (1982), Waszyngtonie (1983) i Metzu (1984). Ponadto ma na swoim
koncie tournées i nagrania w Niemczech, Austrii, Belgii, Holandii,
Wielkiej Brytanii, Francji, Portugalii, Szwecji, Japonii i Stanach
Zjednoczonych. Od 1978 r. jest stałym reprezentantem Polski w Międzynarodowym
Stowarzyszeniu Tubistów.
Zdzisław Piernik uprawia różnorodny repertuar koncertowy, od własnych
transkrypcji dzieł dawnych mistrzów po muzykę awangardową. Utwory dla
niego pisali i je-mu dedykowali tacy twórcy, jak
B. Schaeffer, K. Penderecki,
A. Dobrowolski, W. Szalonek,
A. Krzanowski, M. Stachowski,
K. Knittel, W. Kilar, B. Amman,
F. Grillo, R. Haubenstock-Ramati i in.
Obecnie, po kilkuletniej przerwie w wykonywaniu muzyki awangardowej, Zdzisław
Piernik powraca na estrady koncertowe, współpracując również z młodszym
pokoleniem muzyków improwizujących (m.in. S. Janicki, M. Górczyński,
A. Izdebski). |
