|
Jacek Kaspszyk ukończył dyrygenturę, teorię muzyki
i kompozyc-ję w warszawskiej Akademii Muzycznej (1975). W tym samym roku
zadebiutował w stołecznym Teatrze Wielkim nową realizacją Don
Giovanniego Mozarta. W 1976 r. został gościnnym dyrygentem Deutsche Oper
am Rhein w Düsseldorfie, a w rok później otrzymał
III nagrodę w konkursie Herberta von Karajana w Berlinie, która
zaowocowała wkrótce jego debiutem w Filharmonii Berlińskiej
i w Nowym Jorku.
W 1978 r. został pierwszym dyrygentem, a w dwa lata później kierował
Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji, z którą
odbył kilka europejskich tournées, występując także w londyńskiej
Royal Festival Hall. W 1982 r. przeniósł się do Londynu, gdzie
zadebiutował z tamtejszą Filharmonią, a następnie występował z
innymi londyńskimi orkiestrami, a także
z Hallé Orchestra, Royal Liverpool Philharmonic, Bournemouth Symphony,
Ulster Orchestra, Royal Scottish National so, bbc Scottish so i z bbc
National Orchestra of Wales, z którą poprowadził swój pierwszy koncert
promenadowy.
W latach 1983-87 był pierwszym dyrygentem londyńskiej Capital Radio's
Wren Orchestra.
Dyrygował najznakomitszymi orkiestrami Europy, m.in. Berliner
Philharmoniker, Bayerischer Rundfunk, Rundfunk Sinfonie-Orchester Berlin,
Orchestre Nationale de Paris, Wiener Symphoniker, Królewską Filharmonią
w Sztokholmie, filharmoniami Oslo, Rotterdamu, Czeską, Flandryjską oraz
Chamber Orchestra of Europe, z którą odbył tournée po Australii. W
latach 1991-95 był głównym dyrygentem i doradcą muzycznym North
Netherlands Orchestra. Odbył tournée z Yomiuri Nippon Symphony i występował
z Filharmonią Tokijską, a także
z Orkiestrą Symfoniczną Hong Kongu i New Zealand Symphony. W Ameryce Północnej
dyrygował San Diego Symphony, Cincinnati Symphony, Winnipeg Symphony,
Calgary Symphony i Detroit Opera.
Jednocześnie współpracował
z teatrami operowymi, m.in. Deu-tsche Oper am Rhein w Düsseldorfie,
Detroit Opera, Opéra de Lyon, Opéra Comique, Królewską Operą w
Sztokholmie, Scottish Opera, English National Opera, Opernhaus w Zurychu.
W 1994 r. ponownie rozpoczął pracę w Polsce; dyrygował
przedstawieniami Traviaty Verdiego
w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej i koncertami w Filharmonii Narodowej,
gdzie w 1996 r. został gościnnym pierwszym dyrygentem. Rozpoczął także
regularną współpracę z orkiestrą Sinfonia Varsovia, a także z
Warszawską Operą Kameralną i z Warszawską Orkiestrą Symfoniczną. W
1998 r. został dyrektorem artystycznym
i muzycznym Teatru Wielkiego-
-Opery Narodowej, a we wrześniu 2002 r. został powołany na stanowisko
dyrektora naczelnego i artys-tycznego tej instytucji.
Ma w dorobku wiele nagrań cd, m.in. z londyńskimi orkiestrami nagrał
dla Collins Classics dzieła Musorgskiego, Mahlera, R. Straussa,
Rachmaninowa, Schuberta, Verdiego, J. Straussa i Pucciniego. Najnowszym
jego albumem jest Straszny dwór Stanisława Moniuszki, nagrany z zespołem
Teatru Wielkiego-Opery Narodowej dla wytwórni emi. |