|
|
Barbara Hannigan jest Kanadyjką, studiowała pod
kierunkiem Mary Morrison na uniwersytecie
w Toronto, uzyskując kolejno bakalaureat (1993) i magisterium (1998) w
dziedzinie muzyki. Dalsze nauki pobierała w Banff Centre for the Arts,
the Steans Institute for Young Artists w Ravinii, Centre d'arts w Orford i
wreszcie w Królewskim Konserwatorium
w Hadze, gdzie jej profesorem był Meinard Kraak.
Kreowała rolę Saskii de Vries
w operze Louisa Andriessena/Petera Greenawaya Writing to Vermeer na scenie
Nederlandse Oper (grudzień 1999); spektakl ten prezentowany był następnie
na festiwalach w Adelaidzie (Australia) i w nowojorskim Lincoln Center.
Brała też udział
w koncertowych wykonaniach tej opery w Queen Elizabeth Hall
w Londynie (z London Sinfoniettą, 2002).
Inne role operowe Barbary Hannigan to Lucia w Gwałcie na Lukrecji
Brittena (Montpellier), Despina
w Cosď fan tutte Mozarta (Edmonton Opera), Amor w Orfeuszu i Eurydyce
Glucka (Cleveland i Toronto), Larinda w Larinda e Vanesio Hassego
(Amsterdam), partie tytułowe
w Przygodach Liska-Chytruska Janáčka (Haga), La Cantadina i La Fantesca
Hassego (Amsterdam), Bastien w Bastien und Bastienne Mozarta (Kolonia),
Arethuze
w Acteonie Charpentiera (Toronto), Dalinda w Ariodante Haendla (Toronto).
Ostatnio dorobek ten został wzbogacony o partię Lizy w Wet Snow Jana van
de Putte (światowa prapremiera w holenderskiej National Reisopera),
Armidy
w Haendlowskim Rinaldo (wykonanie koncertowe, Toronto) oraz Anne Truelove
w Żywocie rozpustnika Strawińskiego (Szwajcaria). Najnowsze plany
obejmują m.in. udział w Weselu Strawińskiego
(z Orkiestrą Radia Holenderskiego pod dyr. Eötvösa) oraz angaż
w Nederlandse Oper w sezonie 2004/05.
W styczniu 2003 r. Barbara Hannigan dała prapremierę opery One Michela
van der Aa. Świetnie przyjęty przez krytykę spektakl pokazany został
na kilku scenach Holandii, powędrował też na Berliner Festwochen,
paryski Festival d'Automne, na Biennale w Zagrzebiu, do Sankt Petersburga,
Budapesztu, Brukseli i Oslo.
W 2003 r. śpiewaczka udała się
w podróż artystyczną do Rosji jako solistka Schönberg Ensemble pod
dyrekcją Reinberta de Leeuw.
Z zespołem tym, podobnie jak
z Asko, współpracuje regularnie. Sporadycznie koncertuje z wieloma
innymi, by wymienić musikFabrik, Ives Ensemble i London Sinfoniettę.
Zebrała doskonałe recenzje za swą partię w Mysteries of the Macabre
Ligetiego, którą prezentowała w Kanadzie, Niemczech (Berlin, Frankfurt
n. M., Kolonia), Finlandii, Holandii i Austrii.
W sierpniu 2003 r. debiutowała na londyńskich Promsach w Aventures i
Nouvelles Aventures Ligetiego z London Sinfoniettą pod batutą
P. Eötvösa; w tym samym sezonie brała udział w wykonaniu Requiem tegoż
kompozytora z Bamberger Symphoniker pod dyrekcją Jonathana Notta. W jej
bogatym repertuarze koncertowym znajdują się ponadto Higgelty Piggelty
Pop Knussena (z Cleveland Orchestra), Songs and a Sea Interlude tegoż
kompozytora (z Toronto Symphony Orches-tra), Kantata myśliwska i Kantata
o kawie Bacha (z amsterdamskim Combattimento Consort).
Barbara Hannigan była solistką orkiestr: Esprit, Die Kleine Konzert,
Gurzenicher (Kolonia), Frankfurckiej Orkiestry Barokowej, holenderskich i
niemieckich orkiestr radiowych. Pracowała
z takimi dyrygentami, jak Reinbert de Leeuw, Esa-Pekka Salonen,
Jukka-Pekka Saraste, Ingo Metz-macher, Oliver Knusssen, Michael Gielen,
Peter Eötvös, Dennis Russell Davies i Stuart Bedford. |
