|
ur. 1971 w Elblągu. Studiował kompozycję w klasie
Leszka Wisłockiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Był jednym z
inicjatorów Studia Kompozycji Komputerowej w Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Z placówką tą związany jest do chwili obecnej jako wykładowca. Wraz z
Marcinem Rupocińskim założył grupę artystyczną Morphai, podejmującą
inicjatywy o profilu interdyscyplinarnym. Stale współpracuje z Agatą
Zubel, realizując recitale na głos i komputer.
Ważniejsze utwory: Impresje żuławskie na orkiestrę
kameralną (1993), Chmielowy poemat na sopran, chór aktorów i wielką
orkiestrę symfoniczną (1996), Liryki z motłochu myśli niczyich na chór,
trzy soprany, fortepian
i klawesyn (1996), Krany, koncert performance na fortepian, sopran
z udziałem kwintetu teatru tańca oraz aktora (1997), Hypér tes morphés
na sopran, saksofon i taśmę (1998), Morphai, spektakl multimedialny na
sopran, saksofon, fortepian, marimbafon i media elektroniczne z tańcem,
performance’em i wideo (1998), Medianty na kwartet smyczkowy,
klawesyn i fortepian (1998), Gry, spektakl audiowizualny na sopran,
saksofon, fortepian, marimbafon i media elektroniczne, z udziałem
tancerzy i aktora (1998), Wernisaż na fotografię, fortepian i taśmę
(1999), Ludus na orkiestrę symfoniczną (2000), Ovinu Malkeinu na taśmę
(2000), Monada I na akordeon i dwoje skrzypiec (2001; wersja na klawesyn i
dwoje skrzypiec – 2002), Sekwencje, spektakl audiowizualny (2001),
Początek, audycja na lektora i elektronikę (2001), Postęp na sopran i
elektronikę (2001), Cel, audycja nr 2 na lektora i elektronikę (2002),
Wyczochraczone na komputer (2002), Trawy rozczochrane na głos
i komputer (2002), Triady na orkiestrę smyczkową i elektronikę (2002),
monada 2 na sopran, trąbkę i komputer (2003), Meloodia for Arvo Pärt na
cztery głosy męskie i taśmę (2003), monada 3 na głos, fortepian i
komputer (2003), monada 4 na Barona, Wojtasika i komputer (2004).
monada 3
Cykl monad jest odbiciem poszukiwań nowych jakości muzycznych poprzez
zastosowanie nowoczesnych środków wyrazu. Poszukiwania te prowadzone są
tu na poziomie podstawowych komponentów utworu. Wiąże się to z
koniecznością głębszej ingerencji w materię dźwiękową. Stąd użycie
komputera – instrumentu, którego otwarty potencjał w dużym
stopniu pomaga w odnalezieniu nowego oblicza elementarnych właściwości
muzyki, nieobarczonej ciężarem pozamuzycznych treści. Oprócz
zakomponowania dźwiękiem określonej czasoprzestrzeni, można tu
„komponować” same instrumenty. Taka sytuacja pozwala obcować
z istotą muzyki. Pozwala kształtować jej punkt wyjścia i zarazem
conditio sine qua non – brzmienie, które samo w sobie ma charakter
indywidualny. To ono stanowi nierozdzielną substancję, z której składa
się muzyczny byt, jest – jak monada Leibniza – zamkniętym
kosmosem.
Cezary Duchnowski
harmonium duo
W skład zespołu wchodzą dwaj bracia bliźniacy – Grzegorz i Radosław
Toporowscy. Obydwaj są studentami Akademii Muzycznej im. Fryderyka
Chopina w Warszawie w klasie akordeonu Jerzego Łukasiewicza. Różnorodność
repertuarowa pozwala zespołowi na uczestnictwo w koncertach kameralnych,
wernisażach, bankietach, audycjach szkolnych oraz innych okolicznościowych
imprezach. Za swoją działalność muzyczną akordeoniści zostali
uhonorowani stypendium Prezydenta Miasta Legnicy oraz Ministra Kultury.
Duet ma na swoim koncie liczne nagrody na konkursach w kraju i za granicą,
m.in. III nagrodę na Międzynarodowych Konkursie Muzyki Kameralnej w
Jaworze (1999),
I nagrodę na Mławskim Festiwalu Akordeonowym (2000), II nagrodę na Międzynarodowych
Spotkaniach Akordeonowych w Sanoku (2002), I nagrodę na Ogólnopolskim
Konkursie Akordeonowym
w Chełmie (2004) oraz II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie w
Klinghental (Niemcy, 2004)
|