|
|
ur. 1964 w Kolonii. Początkowo studiował
grę na fortepianie w Konserwatorium
w Arnhem (1988–89) i w Wyższej Szkole Muzycznej w Kolonii
(1989–96). W 1991 r. rozpoczął naukę gry na trąbce w tej samej
uczelni (profesor: Malte Burba).
W ciągu pięciu lat spędzonych
w Kolonii pracował intensywnie
z trębaczem Bruno Leichtem; razem założyli duet, kwartet
i podwójny kwartet o nazwie The Streetfighters (grali z nimi m.in. Wayne
Dockery, John Betsch, Matthias Schubert i Claudio Puntin). W tym samym
czasie Dörner wraz
z Frankiem Gratkowskim, Hansem Schneiderem i Martinem Blume uformowali
Axel Dörner Quartet, a z Sebastianem Gramssem i Klausem Wagnerem –
grupę The Remedy, w której gościnnie występowali też Peter Kowald,
Tom Cora i Matthias Schubert. Wymienione zespoły występowały
wielokrotnie na antenie radiowej,
w telewizji i na koncertach.
W 1994 r. Dörner przeniósł się do Berlina, gdzie jego aktywność
artystyczna jeszcze się wzmogła. Kwartet wraz z grupą Die Enttäuschung
(z Rudim Mahallem, Uli Jenssenem, Janem Roderem i Alexandrem von
Schlippenbachem) wykonał wszystkie utwory Theloniusa Monka. Dörner występował
jako solista, ponadto wiązał się
z wieloma grupami jazzowymi, jak The Recepy, Berlin Contemporary Jazz
Orchestra, Improvisors Pool, Aki Takase Sextet Mis&Les, kwintet z
udziałem George’a Lewisa, Evana Parkera, Alexandra von
Schlippenbacha i Paula Lovensa, Bob Rutman Steelcello Ensemble, King Übü
Örchestrü, Butch Morris Berlin Skyscraper Lines, SPOK-
-Ensemble (z Aleksem Kolkowskim, R. Mahallem i Matthiasem Bajerem), The
London Jazz Composers Orchestra, Hedros (z Matsem Gustafssonem, Günterem
Christmannem, Barrym Guyem); grywał w wielu triach i duetach.
Skomponował szereg utworów na instrumenty akustyczne. |
