|
|
ur. 1943 w Moskwie. Studiował kompozycję najpierw u Grigorija Frieda, a
następnie u Władimira Ferégo w Moskiewskim Konserwatorium im.
Czajkowskiego, które ukończył w 1969 r. W latach 1969-74 pracował jako
redaktor muzyczny Radia Ukraińskiego. Od 1974 r. pracuje jako redaktor
domu wydawniczego "Kompositor".
Jego utwory są często włączane do programów festiwali za granicą,
jak Tage für Neue Musik Zürich, Holland Festival, 14. Berlińskie
Biennale Muzyczne, Presénces 1993 w Paryżu, Melos-Ethos w Bratys-ławie,
Maraton Soudobne Hudby w Pradze, Donaueschinger Musiktage oraz Deutsche
Kammerphilharmonie.
Wśród wykonawców jego muzyki należy wymienić dyrygentów: Reinberta
de Leeuw, Lwa Markiza, Aleksandra Łazariewa, Martyna Brabbinsa i
Christophe'a Hagela; zespoły i orkiestry: Amsterdam Wind Orchestra, Schönberg
Ensemble, Holenderską Radiową Orkiestrę Filharmoniczną, a także Nieuw
Sinfonietta Amsterdam, Mark Pekarsky Percussion Ensemble, Studio for New
Music, Zespół Solistów Teatru Bolszoj, Moscow Contemporary Music
Ensemble, francuski Quatuor Danel, bbc Symphony Orchestra; oraz solistów
- Friedricha Lipsa, Gidona Kremera i in.
Język muzyczny Wustina wyróżnia niezwykle precyzyjna organizacja
muzycznej struktury. Zainspirowany procedurami dodekafonicznymi, stworzył
własny system dwunastu odpowiedników serii, w której cały fragment
muzyczny wyrasta z "tonu", najmniejszej jednostki miary. Różne
permutacje tej inicjalnej jednostki formują serię o najwyższym stopniu
uporządkowania.
Trio należy do kompozycji skonstruowanych wg symetrii
liczbowowej. Rolę konstytutywną pełnią liczby 18, 15 i 12, które
organizują całość struktury przebiegu czasowego kompozycji.
Trio należy do grupy utworów pisanych "in memoriam", takich
jak Kleines Requiem (1984), Disappearance (1995) i Message (1997).
|
