homeprogrambiletybiuroo festiwalumiejsca koncertówsponsorzyarchiwumdownloadnewsgaleria

Kaija Saariaho

następny koncert
wszystkie koncerty
imprezy towarzyszące
index kompozytorów
index wykonawców







ur. 1952, studiowała kompozycję w Akademii im. Sibeliusa w Helsinkach u Paavo Heininena, następnie w Musikhochschule we Fryburgu Bryzgowijskim u Briana Ferneyhougha i Klausa Hubera (dyplom w 1983). Uczęszczała też na kursy muzyki komputerowej
w paryskim ircam. Od 1982 r. mieszka i pracuje w Paryżu.
Pisała na zamówienie m.in. ircamu dla Ensemble InterContempo-rain (Io), Lincoln Center dla kwartetu Kronos (Nymphéa), Filharmoników Nowojorskich i Kurta Masura (Oltra mar) oraz festiwalu w Salz-burgu i TéČtre du ChČtelet (opera L'amour de loin), jak również dla wybitnych wykonawców, m.in. Gidona Kremera i Dawn Upshaw.
Otrzymała kilka nagród, w tym Kranichsteiner Musikpreis podczas kursów nowej muzyki w Darmstadcie w 1986 r., Prix Italia w 1988 r. (za Stilleben), Ars Electronica Preis w 1989 r. (za Stilleben oraz Io). W 2000 r. została laureatką Nordyckiej Nagrody Muzycznej za cykl pieśni Lonh na sopran i elektronikę.

Ważniejsze utwory (od 1984): Jardin Secret I na taśmę (1984), Jardin Secret II na klawesyn i taśmę (1984-86), Io na zespół, taśmę i elektronikę (1986-87), Nymphéa (Jardin Secret III) na kwartet smyczkowy
i elektronikę (1987), Stilleben, utwór radiowy (1987-88), Grammaire des rźves na sopran, alt i zespół kameralny (1988), Du Cristal na orkiestrę (1989-90), ...ą la fumée na flet, wiolonczelę, live electronics i orkiestrę symfoniczną (1990), Maa, balet multimedialny (1991), Amers na wiolonczelę, zespół i elektronikę (1992), NoaNoa na flet i elektronikę (1992), Solar na zespół i dwa keyboardy (1993), Caliban's Dream na baryton, gitarę, mandolinę, harfę i kontrabas (1993), Trois riviŹres na kwartet perkusyjny i elektronikę (1994), Nocturne (pamięci W. Lutos-ławskiego) na skrzypce (1994), Six Japanese Gardens na perkusję i elektronikę (1995), Graal ThéČtre, koncert skrzypcowy (1995; wersja na skrzypce i orkiestrę kameralną, 1997), Chateau de l'Čme, cykl pieśni
z orkiestrą (1996), Lonh na sopran i elektronikę (1996), Spins and Spells na wiolonczelę (1996), New Gates na flet, harfę i altówkę (1996), Pilvimusiikkia, muzyka elektroniczna (1997), Mirrors na flet i wiolonczelę (1997), Miranda's Lament na sopran, klarnet, harfę, skrzypce i kontrabas (1997), Neiges na osiem wiolonczel (1998), Forty Heartbeats na orkiestrę (1998), Cendres na flet altowy, wiolonczelę i fortepian (1998), Oltra mar (Across the Sea), "siedem preludiów na nowe tysiąclecie", na chór mieszany i orkiestrę (1998-1999), Du Cristal na flet altowy, wiolonczelę, syntezator oraz orkiestrę symfoniczną (1990), Maa, muzyka baletowa na flet, klawesyn, perkusję, harfę, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i live electronics (1991), Unien kieliopista (From the Grammar of Dreams), muzyka sceniczna na dwa soprany, flet, altówkę, wiolonczelę i harfę (1986-2000), L'Amour de loin (Life from Afar), opera
w 5 aktach do libretta Amina Maaloufa wg La vida breve Jaufré Rudela (1999-2000), Song for Betty (2001; aranżacja ostatniej części L'Amour de loin), Cinq reflets de l'Amour de loin na sopran, baryton i orkiestrę (2001), Orion na orkiestrę (2002).