|
|
Richard Barrett
ur. 1959 w Swansea (Walia), studiował kompozycję u Petera Wiegolda, a
następnie - jako uczestnik Międzynarodowych Kursów Wakacyjnych Nowej
Muzyki w Darmstadcie w 1985 r. - korzystał ze wskazówek Briana
Ferneyhougha i Hansa-Joachima Hesposa.
W 1986 r. został nagrodzony Kranichsteiner Musikpreis, w 1989 r. otrzymał
nagrodę fundacji Gaudeamus (za kwartet smyczkowy I open and close), w
2003 r. - British Composer Award (za kwartet smyczkowy 13 selfportraits).
W latach 1996-2001 prowadził zajęcia z kompozycji elektronicznej
i performance'u w Instytucie Sonologii oraz w Królewskim Konserwatorium w
Hadze. W 2001-02 r. przebywał jako stypendysta daad w Berlinie, gdzie
następnie zamieszkał.
Uprawia kompozycję i improwizację; wykorzystuje tradycyjne źródła dźwięku
i nowatorsko traktowaną elektronikę; współpracuje z artys-tami
wizualnymi. Wszystkie te środki spotkały się w wypełniającym cały
wieczór projekcie Dark Matter, przeznaczonym dla połączonych zespołów
Elision i Cikada oraz Per Inge BjNrlo (instalacja), w wersji pełnej
wykonanym podczas festiwalu MaerzMusik w Berlinie w 2003 r.
Obecnie Richard Barrett pracuje nad realizacją zamówień Orkiestry
Symfonicznej bbc, pianisty Iana Pace i duetu Carls Rosman (klarnet) - Mark
Knoop (fortepian). Zarazem kontynuuje 18-letnią już współpracę z
Paulem Obermayerem w elektronicznym duo Furt, występuje
z Ute Wassermann (śpiew), Michaelem Grienerem (perkusja), Evanem Parkerem
(saksofon), Arne Deforce'em (wiolonczela), Kammerensemble Neue Musik
Berlin i in. zespołami muzyki komponowanej i improwizowanej.
Ważniejsze utwory: ne songe plus ą fuir na wiolonczelę
solo (1985-86),
I open and close na kwartet smyczkowy (1983-88), negatives dla dziewięciu
muzyków (1988-93), Vanity na orkiestrę (1990-94), ruin na sześć
przestrzennie rozmieszczonych grup po trzy instrumenty (1985-95), Tract na
fortepian solo (1984-96), Opening of the Mouth na dwa głosy wokalne, zespół
(11 muzyków) i elektronikę (1992-97), stress na kwartet smyczkowy
(1996-97), Unter Wasser, teatr muzyczny w pięciu aktach na mezzosopran i
13 instrumentalistów (1994-98), transmission na gitarę elektryczną i
live electronics (1996-99), dark matter na 19 performerów i elektronikę
(1990-2002), Blattwerk na wiolonczelę
i live electronics (1998-2002), 13 selfportraits na kwartet smyczkowy
(2000-02), faux départs na fortepian i kwartet smyczkowy (2000-03), no na
orkiestrę (2003-04).
|
