homeprogrambiletybiuroo festiwalumiejsca koncertówsponsorzyarchiwumdownloadnewsgaleria

Tzyy-Sheng Lee

następny koncert
wszystkie koncerty
imprezy towarzyszące
index kompozytorów
index wykonawców







ur. 1965 w Taipei, zaczął pobierać lekcje gry na fortepianie w wieku lat czterech, a w wieku dziewięciu lat rozpoczął formalną edukację muzyczną, wstępując do eksperymentalnej klasy muzycznej. W 1988 r. ukończył studia w zakresie teorii muzyki i kompozycji w Narodowym Instytucie Sztuk w Taipei. Następnie, po odbyciu dwuletniej służby wojskowej, jesienią 1990 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych i podjął studia na Uniwersytecie w Bostonie. Po ich ukończeniu kontynuował naukę na Uniwersytecie Stanowym Pensylwanii, uzyskując tam stopień doktorski (1996). Jego profesorami byli: Yen Lu, Hwang-Long Pan, Theodore Artonious, Lukas Foss, Richard Wernick i George Crumb.
Tzyy-Sheng Lee jest laureatem Yoshiro Irino Memorial Prize, przyznawanej przez Ligę Kompozytorów Azjatyckich (1986), oraz innych nagród kompozytorskich. Jego utwory były wykonywane na Tajwanie, w Japonii, Stanach Zjednoczonych, Polsce, Nowej Zelandii,
w Chinach, Holandii, Francji, Niemczech, Austrii i Tajlandii,
w tym na festiwalach Ligi Kompozytorów Azjatyckich, w Aspen, na Światowych Dniach Muzyki mtmw, na festiwalu „Apekte” w Salzburgu i in. Muzyka kompozytora była też prezentowana podczas Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów unesco w Paryżu w 1992 r., gdzie została wyselekcjonowana do nadawania w rozgłośniach radiowych w Austrii, Holandii, Islandii, Norwegii, Hong Kongu, Japonii
i Australii.
W 1996 r. Tzyy-Sheng Lee powrócił na Tajwan, obecnie wykłada na wydziale muzyki Uniwersytetu Narodowego im. Sun Jat-sena
w Kaoshiung.

Ważniejsze utwory: Piano Trio in D (1981), Phoenix, duet na obój i fortepian (1983), Reversing, concertino na cheng i orkiestrę smyczkową (1985), Solo na fortepian (1985–87), Ten, muzyka na cheng (1987), Thirteen and one-third, muzyka na erhu (1987), Five Movements na kwartet smyczkowy (1987), Lontano da Lu-Chow na chór kameralny a cappella (1986–88), Five the first, duet na fortepian i wibrafon (1988), Eight na kontrabas (1988–90), Lontano da M.I.T., trio na klarnet, skrzypce i fortepian (1990), Mr. DE-ath, kwartet na cztery instrumenty chińskie (hsiao, erhu, pipę i cheng) (1990), Sonatina Piccola na róg i fortepian (1990), Poem of the Nation’s Demise I na sopran, flet, klarnet, skrzypce
i harfę, do tekstów poetów chińskich (1991), Poem of the Nation’s Demise II na sopran, flet, klarnet, skrzypce i harfę, do tekstów poetów chińskich (1991), senza i na orkiestrę (1992), Two Nocturnes na klarnet i fortepian (1992), Duo senza uno na flet (1992), Twelve plus five na fortepian, flet i klarnet lub klarnet basowy (1993), Kwintet na instrumenty chińskie (di, liuchin, yangchin) i dwie perkusje (1994), Little Prelude na orkiestrę (1994), Avanti, sekstet na flet, klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian i perkusję (1991–95), Abandoned na skrzypce i marimbę (1994–95), Trio na skrzypce, klarnet i fortepian (1995), AScend/DEscend, koncert na flet i orkiestrę kameralną (1996), Fourteen na fagot (1997), Sixteen na skrzypce (1997), A Short Song na wiolonczelę (1998), se i na wielki chiński zespół instrumentalny (1998), Kwintet na instrumenty dęte drewniane (1999), Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1999), Black Tide, muzyka taneczna na mały zespół (1999), Pięć pieśni chińskich na głos
i fortepian (2000), Duet na saksofon altowy i marimbę (2000), Duet na wiolonczelę i kontrabas (2000), se ii, sekstet na instrumenty dęte drewniane i smyczki (2001), Kwintet na flet, saksofon, kontrabas, wibrafon
i fortepian (2001), south•muse i na cztery instrumenty chińskie (2002–03), south•muse ii na wiolonczelę i fortepian (2003), Thirteen and one-second na kontrabas (2003).

Utwór AScend/DEscend został ukończony w marcu 1995 r. i zorkiestrowany na flet solo i niewielki zespół, składający się ze smyczków, instrumentów dętych drewnianych w pojedynczej obsadzie, harfy
i perkusji. Solista gra również na flecie altowym i flecie piccolo. Właś-nie różnice pomiędzy trzema fletami – w zakresie rejestrów, jakości brzmienia i szczególnych właściwości – inspirują stylistyczne pomysły muzyczne i ogólną strukturę dzieła. Znamienna jest wrażliwość kompozytora na brzmienie i, w konsekwencji, specyficzna ozdobność faktury, budząca skojarzenia ze sztukaterią.
Już na samym początku solowy flet altowy zdumiewa: zachowuje się jak okrutny i brutalny lider, czyli w całkowitym przeciwieństwie do stereotypu dolce ed’amoroso. Skala solisty, wraz ze zmianą instrumentów na flet C i piccolo, stopniowo osiąga coraz wyższe rejestry, aż do wysokości ekstremalnych. W kolejnych sekwencjach muzyka zaczyna jak gdyby tracić swą rytmiczną żywiołowość, staje się coraz bardziej ociężała... jak próba narzucenia „anty-kulminacji” i myśli
o DEstrukcji.
AScend/DEscend powstało na zamówienie Współczesnej Orkiestry Kameralnej Taipei i miało swą premierę 14 stycznia 1998 r. w National Recital Hall w Taipei. Solistką była Shu-Chun Chiang, zespołem dyrygował Chung-Fung Lee.

Tzyy-Sheng Lee