|
|
ur. 1955 w Moskwie. Ukończył Konserwatorium Moskiewskie (1984), jak również
podyplomowe kursy kompozytorskie pod kierunkiem Edisona Denisowa (1991).
Jest laureatem Wszechzwiązkowego Konkursu Kompozytorskiego (I nagroda za
I Symfonię "Guernica", 1985), Międzynarodowego Konkursu
Kompozytorskiego im. Guido d'Arezzo (I nagroda za Ave Maria, 1989) oraz Międzynarodowego
Konkursu Kompozytorskiego Henriego Duttilleux (Grand Prix za Effet de Nuit,
1996).
Jest jednym z organizatorów oraz członkiem komitetu organizacyjnego
Rosyjskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. W 1990 r. założył
Moskiewski Zespół Muzyki Współczesnej i został jego dyrektorem
artystycznym.
Dzieła Jurija Kasparowa są często włączane do programów najbardziej
prestiżowych międzynarodowych festiwali, takich jak Frankfurtfest,
festiwal Radia Francuskiego "Presénces", Tokyo Summer Festival,
Ensems (Hiszpania) i w. in. Wielu wykonawców i instytucji zamówiło u
niego kompozycje, m.in. Ensemble Moderne, Radio Francuskie wspólnie z
francuskim Institute National de L'Audiovisuel oraz Międzynarodowy
Festiwal Tage für Neue Musik Zürich.
Jego kompozycje były wykonywane m.in. przez bbc-Wales Orches-tra,
Ensemble Modern, Ensemble Contrechamps i Schönberg Ensemble. Wiele jego
utworów zostało nagranych. Trzy monograficzne cd opublikowały wytwórnie:
Olympia, Le Chant du Monde wspólnie z Harmonią Mundi oraz Meldac
(Japonia).
Utwór Reminiscence na fortepian i live electronics
wykorzystuje dziewięć samplowanych brzmień fortepianu preparowanego,
zorganizowanych w dwie grupy: pierwsza z nich to grupa brzmień o wyraźnie
zaznaczonym początku i zakończeniu, w drugiej brzmienia nie mają początku
ani końca. Partia elektroniczna (lub taśma) składa się z 14 fragmentów,
włączanych kolejno przez operatora dźwięku podczas wykonania dzieła.
W utworze tym zastosowałem ścisły system konstrukcyjny, w którym różne
fazy partytury mogą mieć charakter zarówno samowystarczalnej
konstrukcji mechanicznej, jak i normalnej, "ludzkiej" muzyki
(granej przez wykonawcę). Na poziomie całości formy, samowystarczalne
mechaniczne epizody są elementami stabilnymi, natomiast muzyka
"ludzka" to elementy niestabilności. Na poziomie symbolicznym i
filozoficznym solista reprezentuje człowieka, a partia elektroniczna -
otaczający go świat, który może być wrogo lub tolerancyjnie do niego
usposobiony. Pomiędzy partiami fortepianu i elektroniki istnieje głębokie
pokrewieństwo brzmienia. Jednak partia elektroniki aktualizuje różne
aspekty świata, podczas gdy fortepian przenosi tylko jego wyobrażenia.
|
