ur. w 1969 w Limassol na Cyprze. W 1975 w wyniku okupacji części wyspy przez wojska tureckie wyemigrował z rodziną do Wielkiej Brytanii. Przez rok podróżował po Bliskim Wschodzie, ucząc się muzyki tradycyjnej, następnie wrócił do Anglii, by studiować muzykologię na Uniwersytecie w Yorku. Zafascynowany twórczością Louisa Andriessena przeprowadził się do Holandii i rozpoczął u niego studia w Konserwatorium Królewskim w Hadze. W owym czasie miał również okazję współpracować przy trzech inspirujących przedsięwzięciach z konceptualnym artystą dźwięku Dickiem Raijmaakersem i reżyserem Paulem Koekiem. Obecnie Kyriakides mieszka w Amsterdamie i wykłada kompozycję w konserwatorium w Hadze. Jest dyrektorem artystycznym Ensemble MAE oraz regularnie współpracuje z innymi zespołami (m.in. Asko, Icebreaker, Ensemble Integrales). Ponadto uprawia improwizację elektroniczną.

We wrześniu 2000 r. otrzymał nagrodę kompozytorską Gaudeamus za utwór a conSPIracy cantata, uznany przez magazyn „The Wire” za „współczesną klasykę in statu nascendi”. W 2006 roku utwór Wordless (12 elektronicznych portretów na słuchawki i nagłośnienie) otrzymał honorowe wyróżnienie Prix Ars Electronica. Wraz z Andym Moore’em i Isabelle Vigier kompozytor założył i prowadzi wytwórnię Unsounds, poświęconą nowatorskiej muzyce elektronicznej.

Jako kompozytor stara się tworzyć nowe formy i hybrydy środków przekazu, skupiając się nad sposobami łączenia tradycyjnych praktyk wykonawczych z mediami cyfrowymi, syntetyzując różnorodne źródła dźwięku i badając doświadczanie przestrzeni i czasu. Szczególnie zajmuje go przestrzeń sensoryczna, w której wydarza się muzyka, i w związku z tym poszukuje sposobów omijania konwencjonalnych sposobów jej przedstawiania. Napisał ponad sto autonomicznych kompozycji oraz szereg utworów dla filmu, teatru oraz baletu.

Dwie jego dźwiękowe instalacje były zaprezentowane w pawilonie holenderskim na Biennale w Wenecji w 2011. Był głównym kompozytorem festiwalu w Huddersfield w 2007; podobnie uhonorował go November Music Festival w s’Hertogenbosch w Holandii w 2011.

Ukazało się 10 CD z jego muzyką. Ostatni z albumów – Antichamber – w 2011 został wyróżniony Quartz Electronic Music Award. Kompozycja Paramyth zdobyła I nagrodę Toonzetters 2011 (Amsterdam).

Ważniejsze utwory (od 2005): rising na zespół instrumentów dętych (2005), u na ośmiogłosowy chór i generator fal sinusoidalnych (2005), simplex na zespół i wideo (2005), escamotage, kameralna opera elektroniczna (2005), dead cat / live cat na dwa renesansowe flety basowe, dwie losowe ścieżki dźwiękowe oraz elektroniczny burdon (2005), legerdemain na fortepian i elektronikę (2005), rebetika, suita nagrań terenowych, przeznaczona do improwizacji na tematy muzyki rebetika z lat dwudziestych i trzydziestych XX w., na gitarę elektryczną i elektronikę (2005), paperdelic, ścieżka dźwiękowa do instalacji (2006), the queen is the supreme power in the realm na zespół, wideo i live electronics (2006), mnemonist S. na zespół, elektronikę, głos i narratora (2006), music in a foreign language, elektroniczny utwór przestrzenny (2006), dreams of the blind na zespół, wideo i elektronikę (2006), iridia na elektronikę, ścieżka dźwiękowa do instalacji Elizabeth Presy (2006), flock na flet i elektronikę (2006), sophoclean na głos i elektronikę (2006), Dog Song (Cerberus serenades Orpheus) na trąbkę i elektronikę (2006), an ocean of rain has fallen behind my eyes, opera do libretta Daniela Danisa (2007), dense set na big-band (2007), the phaistos disk na wiolonczelę i dwie perkusje (2007), wiretap na zespół i live electronics (2007), for A., cykl pieśni do słów Ayelet Harpaz (2007), copy machine na skrzypce, kontrabas i live electronics (2007), Telegraphic na flet, wiolonczelę, puzon, syntetyzator, klarnet basowy, kontrabas, wzmacniacz i sześciu telegrafistów (2007), scam spam na skrzypce, elektronikę i tekst wideo (2009), discophaisto, trio na flet prosty, violę da gamba, klawesyn i drum machine (2010), satellites na zespół i elektronikę (2010), memoryscape na zespół, elektronikę i tekst wideo (2010), RE: mad masters na skrzypce, ścieżkę dźwiękową, live electronics i tekst wideo na podstawie filmu Les Maîtres Fous Jeana Roucha (2010), ascent na zespół, organy i ścieżkę dźwiękową (2010), Paramyth na skrzypce, klarnet, fortepian i komputer (2010), Varosha, wielokanałowa ścieżka dźwiękowa (2010), circadian surveillance na perkusję i dwa komputery (2010), the trojan light na zespół, ścieżkę dźwiękową i wideo (2011), karaoke etudes na zespół, ścieżkę dźwiękową i partyturę wideo (2011), covertures, instalacja dźwiękowa, (2011), politicus, 12-godzinna instalacja na preparowany disklavier (2011), wavespace na zespół, elektronikę i wideo (z Joost Rekveld) (2011), speaking tubes, instalacja dźwiękowa (2012), the world feels pressure na trzy głosy, klarnet basowy i live electronics (2012), beatrice and the nightingale na wiolonczelę solo (2012), norms of transposition (citizenship), instalacja interaktywna (2012), nerve na orkiestrę, wideo i elektronikę (2012), the 100 words na ośmiokanałową taśmę (2012), hypothetical islands na obój, klarnet, saksofon altowy, fagot, klarnet basowy i elektronikę (2012), Dodona, instalacja audiowizualna (2013), God Good Luck na fortepian, gitarę basową, perkusję, trzy gitary i live electronics (2013), music for viola na altówkę solo (2013), walls have ears na mezzosopran, kwartet smyczkowy do wierszy Mahmeta Yahsina (2013), Naked Lunch, utwory na trzy męskie głosy i trzech perkusistów (2013).