ur. 1954 w Warszawie, ukończył studia kompozytorskie u Włodzimierza Kotońskiego. Mieszka i pracuje jako wolny artysta w Warszawie. Był kompozytorem sezonu 2012/2013 w Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Ważniejsze utwory (od 1990): quasi una sinfonietta na orkiestrę kameralną (1990, wersja na pełną orkiestrę 2000), Sixty-odd Pages na orkiestrę (1991), a due na dwoje skrzypiec (1991), A Study of Shade, wersja na pełną orkiestrę (1992), Pięć utworów na kwartet smyczkowy (1992), Two studies na orkiestrę (1992), Miserere na głosy i instrumenty (1993), Trzy utwory na trzy flety proste z akompaniamentem metronomu (1993), Through the Looking Glass... III na klawesyn solo (1994; także wersja na klawesyn i kwartet smyczkowy), Koncert na fortepian i orkiestrę (1994), Bagatelle für A.W. na skrzypce, klarnet, saksofon tenorowy i fortepian (1995), SONAT(IN)A na fortepian (1995), In Paradisum deducant te Angeli..., motet na chór męski (1995), Dwie melodie na fortepian (1995), Recalling a Serenade na klarnet, dwoje skrzypiec, altówkę i wiolonczelę (1996), Film Music na orkiestrę (1996), A Kaleidoscope for M.C.E., wersja na skrzypce solo (1997), Fotografia z przyjęcia urodzinowego (Kwartet Śląski z cieniem Bartóka) na kwartet smyczkowy (1998), Viderunt omnes fines terrae na chór chłopięcy i zespół (1998), Preludium i fuga na fortepian (2000), Trzy pieśni do słów Trakla na sopran i orkiestrę kameralną (2002; także wersja na sopran i fortepian; wersja na alt i fortepian 2004), Chlorophaenhylohydroxipiperidinofluorobutyrophaenon na zespół kameralny i inne dźwięki (2002), Compartment 2, Car 7 na wibrafon, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2003), Concerto a 4 na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2004), Singletrack na fortepian (2005), Qudsja Zaher, opera w dwóch aktach, libretto Maciej Drygas (2005), Gigue na wiolonczelę solo (2006), Ceci n’est pas une ouverture na orkiestrę (2007), .Eals (Oomsu) na orkiestrę (2009), a piú corde na harfy i fortepian (2010), ΦΥΛΑΚΤΗΡΙΟΝ (PHYLAKTERION) na 16 głosów i instrumenty perkusyjne (2011), Cztery tańce heweliańskie na organy i dwa pozytywy (2011), Sostenuto na orkiestrę (2012), Epilog na orkiestrę kameralną (2013).
