Powrót do:   Wykonawcy
Chai, Jenny Q

absolwentka Konserwatorium Szanghajskiego, Curtis Institute of Music w Filadelfii i Manhattan Schood of Music, studiowała u Pierre’a-Laurenta Aimarda, Seymoura Lipkina, Solomona Mikowsky’ego i Anthony’ego de Mare, doskonaliła swoje umiejętności także pod kierunkiem Marilyn Nonken, promotorki jej pracy doktorskiej Manifesto on Marco Stroppa’s Miniature Estrose. Związana z Szanghajem i Nowym Jorkiem pianistka dysponuje szerokim repertuarem. Obok klasyki – szczególnie twórczości Schumanna, Scarlattiego, Beethovena, Bacha, Debussy’ego i Ravela – uprawia muzykę dwudziestowiecznych mistrzów: Cage’a, Messiaena, Kurtága i Ligetiego. Jej kariera opiera się na bliskich relacjach i ścisłej współpracy z licznymi współczesnymi kompozytorami, m.in. Nielsem Vigelandem, Marco Stroppą, Jarosławem Kapuścińskim czy Cindy Cox.

Chai zdobyła sobie uznanie wśród nowojorskiej publiczności występami w Carnegie Hall / Zankel Hall, (le) poisson rouge, Roulette i Symphony Space. Koncertowała też w Chicago i Baltimore, a w Europie: w Niemczech, Belgii i Hiszpanii. Brała udział w festiwalu Gaudeamus Muziekweek i Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie. Występuje również regularnie w Szanghaju, gdzie zaliczana jest do czołowych propagatorek muzyki współczesnej. Ma w dorobku chińskie premiery utworów Messiaena i Cage’a, a także pierwszy w tym kraju koncert na fortepianie preparowanym.

Odbiciem głębokiego zaangażowania w muzykę jest też jej praca w FaceArt Institute of Music, założonej i prowadzonej przez nią szanghajskiej organizacji, zajmującej się edukacją i międzynarodową wymianą muzyków. Artystka jest ponadto członkinią zarządu nowojorskiej organizacji Ear to Mind, działającej na rzecz nowej muzyki.

Była stypendystką w projekcie zamówień kompozytorskich organizowanym przez Yvar Mikhashoff Trust (2011), laureatką nagrody DAAD (2010) i zwyciężczynią Festiwalu Współczesnej Solowej Muzyki Fortepianowej „Keys to the Future”. Wśród dokonań fonograficznych Chai znajdujemy nagrania muzyki Hannsa Eislera wydane przez Deutschlandfunk (z Ensemble 20/21), a także solową płytę fortepianowo-wokalną New York Love Songs (Arpa Viva). W 2014 roku wytwórnia Naxos wydała jej interpretacje utworów Nielsa Vigelanda na płycie zawierającej m.in. Five Pieces (for Jenny Q Chai) tego kompozytora. 

Loading...