ur. 1982 w Legnicy. Zanim zajęła się kompozycją, studiowała historię sztuki, filozofię i teorię muzyki we Wrocławiu. Następnie rozwijała umiejętności kompozytorskie pod kierunkiem Beata Furrera (Graz, Frankfurt nad Menem), Pierluigiego Billonego (Graz) oraz Wolfganga Rihma (Karlsruhe). Była stypendystką DAAD, Kunststiftung Baden-Württemberg oraz La Muse en Circuit (Francja). Szmytka wielokrotnie była kompozytorem rezydentem w ZKM Karlsruhe. W 2016 przebywać będzie na stypendium twórczym w Villa Serpentara, przyznanym przez Akademie der Künste Berlin. Ponadto kompozytorka jest laureatką Staubach Honorarium i Stipendienpreis Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie.

 

Jagoda Szmytka tworzy muzykę kontekstualną – dla ucha, oka i umysłu. Jej audiowizualne kompozycje, przeznaczone na amplifikowane formacje i mieszane media, są organizowane jako rizomatyczne połączenia między dźwiękami, obrazami oraz tekstem. Istotą każdej wielowarstwowej, kłączowatej kompozycji-konstelacji jest nadawana wiadomość (message); kompozycja – komunikat polaryzuje punkty widzenia na sztukę i kwestie społeczne; komunikat dotyka tego, co jest aktualne, co wpływa na życie codzienne i muzyczne. Kompozytorka testuje procesy komunikacyjne, procesy budowania tożsamości i procesy identyfikacyjne w związku z takimi fenomenami, jak internet i globalizacja (sky-me, type-me, empty music, LIMBO LANDER, LOST), lub też odnosi się bezpośrednio do procesów zachodzących w życiu muzycznym, analizując funkcjonowanie ansambli czy też strukturę instytucji kulturalnych (dla głosów i rąk).

Społeczna kompozycja, społecznościowe komponowanie: kompozytorka tworzy muzykę społeczną „dla ludzi”, „z ludźmi” i „o ludziach”, angażując się w tematy istotne dla społeczeństwa, oraz muzykę społecznościową – przy użyciu mediów społecznościowych, tematyzującą te media.

Jagoda Szmytka stawia w centrum swojej twórczości jednostkę (człowieka, muzyka, gracza, użytkownika) oraz grupę (społeczeństwo, społeczności, zespoły, instytucje). Uruchamia i bada procesy interpersonalne: tworzy z perspektywy wykonawcy, gracza, użytkownika; rozpoczynając pracę nad utworem z zespołem, nie tylko daje impulsy, które stymulują grupę do reakcji, interakcji, ale też sama bierze udział w grze. Początkowa faza pracy nad nowym utworem często przypomina forum, na którym gracze wymieniają opinie, doświadczenia, idee. W tym sensie komponowanie jest procesem interpersonalnym, interaktywnym, odbywającym się na drodze komunikacji i negocjacji. Każdy powstający w ten sposób utwór odnosi się do tematów interesujących grupę biorącą udział w projekcie, tematów aktualnych; wychodzi poza prywatne cele. Wartość kompozycji jest natury etycznej: utwór jest sukcesem, jeśli staje się impulsem do przemyśleń, do zmiany, jeśli uczestniczenie w procesie twórczym przyczyniło się do zaktywizowania myślenia choćby jednego z graczy. To, co się liczy najbardziej, to gra: „play music and send smart message”.

 

Utwory Jagody Szmytki były wykonywane m.in. na festiwalach Warszawska Jesień, Eclat (Stuttgart), Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki (Darmstadt), Ultraschall (Berlin), Wien Modern, na antenie Radia Niemieckiego w Kolonii, festiwalu w Lucernie, w Akademie der Künste (Berlin), Royaumont (Paryż) oraz w Operze Narodowej w Warszawie. Jagoda Szmytka współpracowała między innymi z Ensemble Interface, Ensemble Garage, ensemble recherche, ensemble mosaik, European Workshop for Contemporary Music, duo leise dröhnung, MAM.Manufaktur für Aktuelle Musik i Kwartludium. Jagoda Szmytka jest założycielem i liderem PLAY-Platformy do Inicjatyw Społeczno-Kulturalnych (Frankfurt nad Menem).

 

Ważniejsze utwory: KOERPERWELTEN, kompozycja audiowizualna na hiperamplifikowany instrument smyczkowy i media zespolone (2008), Study of Who Where When, kompozycja audiowizualna na fortepian preparowany, metronom, dyktafony i media zespolone (2009), Just Before After na zespół (2010), Open the Box na akordeon amplifikowany (2010), Watch Out! Of the Box, kompozycja audiowizualna na amplifikowaną wiolonczelę, fortepian i media zespolone (2011), sky−me, type−me na głosy z megafonami (2011), electrified memories of bloody cherries na zespół amplifikowany (2011), hand saw weltAll-Stars. Generously na zespół amplifikowany (2011−12), for travellers like angels or vampires na zespół amplifikowany (2012), Handplay in Wunderkammer, instalacja dźwiękowa na podwieszone instrumenty smyczkowe i głośniki kontaktowe (2012), Happy Deaf People, teatr muzyczny (2012), Oh no, I’ve lost my lofty bow na zespół amplifikowany (2012), f* for music na gitarę elektryczną i amplifikowaną wiolonczelę (2013), greetings from a doppelganger na zespół amplifikowany i głośniki kontaktowe (2013), For hands and voices, opera kameralna (2013), Inane Prattle na amplifikowaną trąbkę i zespół (2013), pores open wide shut na flet, wiolonczelę, fortepian, perkusję i prezentację PowerPoint (2014), empty music, kompozycja audiowizualna na klarnet, altówkę, wiolonczelę, fortepian, perkusję i media zespolone (2014), LIMBO LANDER, audiowizualny performans na zespół amplifikowany i media zespolone (2014), GAMEBOY, kompozycja audiowizualna na sampler, głos i wideo (2014), LOST, transmedialna kompozycja na zmultiplikowaną Śpiewaczkę i Solistę, rzeczywisty i symulowany zespół oraz odbiorców, użytkowników lub graczy z możliwym aktywnym udziałem (2015).