Był młody muzyk. Pewnego dnia zniknął. W akcie odwagi przed wielkim i strachu przed mniejszym. Tworzył swoje improwizowane „sytuacje dźwiękowe” i muzyczne zagadki. Nie do odgadnięcia. Mój utwór stanowi wyraz współobecności w świecie, który był udziałem owego dziwnego chłopaka. Wszystkie wielkie przejścia mają z sobą coś wspólnego, wymiar zmiany zasadniczej – czy przez Morze Czerwone, kijowską Złotą Bramę, czy też Majdan. Wymiar konieczności i pokłady nadziei, że przechodzi się ku lepszemu. Z życia, na które zgodzić się niepodobna, ku niewiadomemu. Nic już potem nie będzie, jak było.

(z noty o utworze towarzyszącej premierze w roku 2013)

Utwór powstał na zamówienie Fundacji „Pro Musica Viva” dzięki finansowemu wsparciu z programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego prowadzonego przez Instytut Muzyki i Tańca. Stanowi też wypełnienie mojego zobowiązania kompozytorskiego wobec Polskiego Radia. Jest dedykowany Romanowi Rewakowiczowi i moim ukraińskim Przyjaciołom. Premiera odbyła się w grudniu 2013 r. w sali koncertowej Narodowej Akademii Muzycznej Ukrainy w Kijowie, znajdującej się tuż przy Majdanie – przestrzeni społecznego władztwa w gorącym czasie walki o zmiany na Ukrainie. Jest to jednak kontekst chwili, który nałożył się na motywy o wiele bardziej subiektywnej natury. Grali: Narodowa Orkiestra Symfoniczna Ukrainy, Dmytro Tavanets – fortepian, Volodymyr Sirenko – dyrygent.

Jerzy Kornowicz