|
dyrektor naczelny i
artystyczny Filharmonii Narodowej od stycznia 2002. Wcześniej
kierował zespołami: Filharmonii Pomorskiej (1974-77), Orkiestry
i Chóru Polskiego Radia i tv
w Krakowie (1977-83), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego
Radia w Katowicach (1983-2000), Orquesta Filarmónica de Gran
Canaria (1987-92). Wymienione zespoły zaliczają czas jego
kierownictwa do okresów intensywnego rozwoju artystycznego i największej
świetności. Z krakowską orkiestrą
i chórem dokonał wielu znaczących dla muzyki polskiej nagrań i
koncertów, odbył liczne tournées we Włoszech, w Niemczech,
Anglii, Francji, Hiszpanii. W historii nospr (do lutego 1999 r.
wospr) zapisał się jako najdłużej prowadzący zespół dyrektor
naczelny i artystyczny. Z zespołem tym rozpoczął regularne
nagrania płyt, zagraniczne wyjazdy, koncerty tv, nagrania muzyki
filmowej. W nagraniach archiwalnych i koncertach symfonicznych i
oratoryjnych poczesne miejsce zajmowała muzyka polska. Artysta
wykonywał, często po raz pierwszy, wiele utworów Krzysztofa
Pendereckiego, Witolda Lutosławskiego, Wojciecha Kilara i innych.
Krakowianin z urodzenia, tu zdobył wykształcenie muzyczne (studia
dyrygentury u Henryka Czyża i kompozycji u Krzysztofa Pendereckiego
w pwsm) i prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia muzyczne
pogłębiał
u Nadii Boulanger w Paryżu.
W latach 1967-69 był asystentem Witolda Rowickiego w Filharmonii
Narodowej w Warszawie.
II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Herberta
von Karajana w Berlinie
w 1971 r. otworzyła artyście drogę do międzynarodowej kariery.
Dyrygował niemal we wszystkich najważniejszych ośrodkach Europy,
obu Ameryk, Bliskiego i Dalekiego Wschodu, występując z czołowymi
zespołami symfonicznymi (m.in. Berliner Philharmoniker,
Staatskapelle Dresden, Tonhalle-Orchester Zürich, Royal
Philharmonic, bbc Symphony Orchestra, Orchestre Symphonique de Montréal,
nhk Symphony Orchestra/Tokyo).
Nagrał ponad 100 płyt dla wytwórni emi-hmv, cbs, Naxos, nvs Arts,
Pony Canyon, Polskie Nagrania i in. Stabat Mater Szymanowskiego
utrwalone dla emi krytycy angielscy zaliczyli do najlepszych płyt
1985 roku. Komplet koncertów fortepianowych Prokofiewa (solista Kun
Woo Paik), wydany przez Naxos, otrzymał nagrodę Diapason d'Or i
Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie du Disque w 1993 r., a
nagranie symfonii Turangal?la Messiaena zdobyło prestiżową
Classical Award (Midem Classique 2002). Dla tej samej firmy płytowej
artysta zarejes-trował z nospr wszystkie dzieła symfoniczne Lutosławskiego.
Pierwsze nagranie płytowe Antoniego Wita z Orkiestrą Symfoniczną
Filharmonii Narodowej (Lutosławski, Meyer, Penderecki),
zrealizowane przez cd Accord, zostało wyróżnione nagrodą
Fryderyk 2002. W czerwcu 2003 r. z tą samą orkiestrą dokonał
nagrania wszystkich dzieł na fortepian i orkiestrę Chopina
(solista Kun Woo Paik) dla wytwórni Decca, we wrześniu zaś światowego
prawykonania dedykowanej mu September Symphony Wojciecha Kilara (cd
Accord).
W roku 2004 nagranie Pasji wg św. Łukasza K. Pendereckiego pod
dyrekcją Antoniego Wita (zarejes-trowane w 2002 r. dla wytwórni
naxos) otrzymało Classical Internet Award oraz nominację do
nagrody Grammy.
Za najlepsze wykonania utworów polskich na Festiwalu Muzyki Współczesnej
Warszawska Jesień dwukrotnie otrzymał nagrodę krytyków
"Orfeusz" (1984, 1996). "Za wybitne kreacje
artystyczne, rozsławianie muzyki polskiej
w kraju i za granicą oraz przybliżanie jej milionom słuchaczy na
całym świecie" został uhonorowany przez Polskie Radio
Diamentową Batutą (1998).
Antoni Wit prowadzi także działalność pedagogiczną - jest
profesorem dyrygentury Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w
Warszawie.
|
