HOMEProgramBiletyBiuroO festiwaluMiejsca koncertówSponsorzyArchiwumDownloadNewsGaleria

Następny koncert
Powrót
Wszystkie koncerty
Imprezy towarzyszące
Indeks kompozytorów Indeks wykonawców

 

Larisa Simakowicz

ur. 1957 w Baranowiczach (Region Brzeski, Białoruś). W 1980 r. ukoń-czyła Białoruską Państwową Akademię Muzyczną w klasie dyrygentury chóralnej pod kierunkiem W. Rowdy, a w 1992 r. w klasie kompozycji u D. Smolskiego. Od 1993 r. jest członkiem Białoruskiego Związku Kompozytorów. Od 1979 r. współpracuje z białoruską telewizją i radiem.
Przez 18 lat była szefem teatru folkowego Gostica, który w 1994 r. otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Scen Współczesnych w Witebsku za balet Myth’s Intuition.
Obecnie łączy działalność kompozytorską ze stanowiskiem koncertmistrza w Białoruskim Państwowym Towarzystwie Filharmonicznym. Jest również choreografem.

Ważniejsze utwory: Doors poemat na głos (śpiew bez słów) i skrzypce (1987), Vocal cycle on poems by Garcia Lorca (1988), From Belarussian Ballads na chór, sł. ludowe (1989), Spring Rounddances, cykl wokalny na chór i perkusję, sł. ludowe (1989), Beginning of the Race na orkiestrę symfonicz-ną (1991), Muravanka (An ancient Church) na orkiestrę symfoniczną (1992), Błagowieszczenije (A Good News) na orkiestrę symfoniczną (1992), Sym-fonia (1992), dyptych Alleluia na chór (1993), On Talaka, poemat sce-niczny na chór, perkusję i flet, sł. ludowe (1993), Myth’s Intuition, balet (1994), Euthanasia. The final ritual, balet (1996), Seeking for the lost warmth, balet (1996), National Interest, balet (1997), Fear, balet (1999), Kalinov Most, balet (2000), Message na orkiestrę kameralną (2000), Island of Rains – Hummock of Death na orkiestrę kameralną (2001), Niaboga, balet (2001), Spirit of the Earth na altówkę, kotły i chór (2002), At least, balet (2002), Generous Lady’s Allegories na sopran i orkiestrę kameralną, sł. B. Żanczak (2002), freski chóralne Eufrosinia’s Dream (2002) oraz On Jordan River (2002), Spirit of the Earth, balet (2003), Mermaid’s Monday, balet (2004), Ziemnoje i niebieskoje na smyczki, flet, głosy autentyczne (ludowe) i dzwo-ny (2005); muzyka do filmu i teatru.

Ziemnoje i niebieskoje
Ci, którzy dążą do nieba, czasem znajdują je na ziemi. Autorka odnosi się do kategorii „ziemskości” nie jako kulturalnego bogactwa, które jest zwykle dane nam wszystkim, ale do rzeczy, które składają się na istotę i wyjątkowość ziemi, gdzie ziemskość łatwo przechodzi w nie-biańskość, a niebiańskość – w ziemskość.
Utwór jest dedykowany muzykom zespołu Classic-Avantgarde.