|
należy do pierwszych artystów, dzięki którym shô, tradycyjny
instrument wschodni, stał się znany w świecie. Ukończywszy Kunitachi
College of Music w klasie fortepianu, poświęciła się studiowaniu
gagaku, japońskiej muzyki klasycznej, aby w 1979 r. rozpocząć pracę
w zespole gagaku Japońskiego Teatru Narodowego. Od 1993 r. rozwija
karierę solową, korzystając z rosnącego zainteresowania
wykorzystaniem shô w mu-zyce współczesnej.
Współpracowała blisko z Johnem Cage’em, brała udział w
prawykonaniach jego kompozycji: Two3 (Włochy, 1992), 108 na
orkiestrę i shô (z Orkiestrą Symfoniczną wdr w Kolonii, 2000) i One9
na shô solo (2001), włączając ten ostatni utwór do programu cyklu
swoich tokijskich recitali, obejmujących także japońską premierę
Two3 i kompletną wersję suity gagaku Choshi. Wśród innych
kompozytorów, z którymi pracowała, był Toru Takemitsu, którego
Ceremonial – An Autumn Ode wykonywała z Saito Kinen Orchestra pod
batutą Seiji Ozawy, oraz Toshio Hosokawa, którego utwór Utsurohi
Nagi grała z Orkiestrą wdr. W 1997 r. wzięła udział w
prapremierze opery Helmuta Lachenmanna Das Mädchen mit den
Schwefelhölzern w Operze Hamburskiej, a następnie w premierze
japońskiej tego dzieła (2000) i jej wystawieniach w Stuttgarcie (pod
kierunkiem Lothara Zagroska) i na festiwalu w Salzburgu (pod dyr.
Sylvaina Cambrelinga). Przygotowywała też prawykonania utworów Paula
Méfano, Klausa Hubera, Pierre’a-Yves’a Artauda, Zsigmonda
Szathmáryego, Toshia Ichiyanagi, Maki Ishii i Joji Yuasy.
Brała udział w wykonaniu hymnu narodowego Japonii podczas
inauguracji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Nagano. Występowała z
Orkiestrą Symfoniczną nhk podczas jej europejskiego tournée pod
batutą Charlesa Dutoit, z Czeską Orkiestrą Filharmoniczną podczas
trasy po Japonii pod kierunkiem Vladimira Ashkenazy’ego, z swr
Sinfonieorchester Baden-Baden, Orchestre Symphonique de la Monnaie i
New York Philharmonic, we frankfurckiej Alte Oper, Filharmonii
Berlińskiej, w Sankt Petersburgu, Moskwie, Monachium, Paryżu,
Amsterdamie, w nowojorskim Brooklyn Museum, mediolańskim Scala
Piccolo Teatro i wiedeńskim Konzerthaus, na festiwalach w Awinionie,
Berliner Festwochen, Donaueschinger Musiktage, Wien Modern, Octobre
en Normandie, paryskim Festival d’Automne, Extasis w Genewie, Musica
Viva w Monachium, Musik Aktive w Dortmundzie, podczas
Międzynarodowego Tygodnia Muzyki w Orleanie, Międzynarodowego
Seminarium i Festiwalu Muzyki Współczesnej Akiyoshidai oraz podczas
Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Darmstadcie.
|
