Walter Grimmer

Walter Grimmer rozpoczął naukę gry na wiolonczeli u Franza Hindermanna, ucznia Hugona Beckera, a mając lat piętnaście przyjęty został do konserwatorium w Zurychu do klasy Richarda Stur-zeneggera. Następne lata spędził na kursach mistrzowskich Maurice’a Gendrona w Saarbrücken, w Paryżu, wreszcie uzupełniał studia pod kierunkiem Pabla Casalsa i Enrica Mainardiego w Rzymie.
W latach 1965–71 był pierwszym wiolonczelistą orkiestry symfonicznej w Bernie, potem przyłączył się do Kwartetu Berneńskiego. Jako członek Kwartetu, a także jako solista zespołu Camerata Bern, występował w Japonii, Chinach, Korei Płd., Stanach Zjednoczonych i b. zsrr. Od 1994 do 1999 r. grywał regularnie z zespołem Accroche Note ze Strasburga. Występował na wielu liczących się festiwalach (Royan, Donaueschingen, Berlin, Wenecja, Lucerna, Witten, Musica-Strasbourg).
Był pierwszym wykonawcą utworów takich kompozytorów współczesnych, jak Brian Ferneyhough, Helmut Lachenmann, Heinz Holliger, Klaus Huber, Isang Yun, Pascal Dusapin i in. (niektóre z utworów zostały mu dedykowane), ale występuje również w repertuarze klasyczno-romantycznym, dokonał np. wraz
z Igorem Ozimem i Ilse Dorati nagrania pełnego wydania duetów i triów Mozarta i Schuberta,
a ze Stefanem Fahrni – sonat wiolonczelowych Brahmsa.
W latach 1966–1987 Grimmer był profesorem konserwatorium w Bernie, następnie, do 2002 r.,
w Zürich Musikhochschule. Regularnie zapraszany jest na kursy mistrzowskie do Włoch, Niemiec, Francji (Centre Acanthes), Austrii (Salzburg Mozarteum) i Wenezueli.
Zredagował i wydał „testament artystyczny” M. Gendrona, The Art of Cello Playing (trzy wersje językowe, wydawnictwo Schott).
Nagrywa dla wytwórni: rca, Wergo, Col Legno, Accord, Bis, Jecklin i Accord-Universal.