ur. 1945 w Erewaniu, ukończył w 1972 r. Państwowe
Konserwatorium im. Komitasa w stolicy Armenii, a od 1980 r. jest
profesorem tej uczelni.
Jego utwory wykonywane były w Armenii, na Białorusi, w Belgii, w
Cze-chach, Francji, Gruzji, Niemczech, Rosji, Słowacji, Stanach
Zjedno-czonych, Szwajcarii i we Włoszech. Wśród interpretatorów
należy wymienić Ensemble 2e2m, Kronos Quartet, Kijowską Orkiestrę
Kame-ralną, Moscow Contemporary Music Ensemble pod dyr. Aleksieja
Winogradowa i takich dyrygentów, jak Paul Méfano, Zawen Warda-nian
i in.
Ważniejsze utwory: Boomerang Games No. 1 na flet, obój, klarnet,
kwartet smyczkowy i fortepian (1973), Boomerang Games No. 2 na flet,
obój, klarnet, kwartet smyczkowy, fortepian i perkusję (1975),
Septet na dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety i fortepian (1976), II
Sonata wiolonczelowa (1978), Sonata fortepianowa (1979), Koncert -
Elegia na orkiestrę kame-ralną (1980), Serenada dla 13 solistów
(1985), Hommage ą Metsarents na kwartet smyczkowy, sześć
instrumentów dętych drewnianych i orkiestrę smyczkową (1986),
Evening Songs na mezzosopran i fortepian (1987), Chant Matinal na
kwintet dęty (1988), Parable na 13 instrumentów (1992), Ritual na
trzy flety (1993), An der Knaben Elis na mezzosopran, klarnet,
wiolonczelę i fortepian do tekstu G. Trakla (1994), New Taghs na
mezzo-sopran, dwoje skrzypiec, wiolonczelę i fortepian, I Kwartet
smyczkowy "Narcissus" (1996), Lux fulgebit na mezzosopran
i 12 instrumentów, tekst - Psalm 92.1 (1997), II Kwartet smyczkowy
"For Kronos" (1998), Knots na organy (2000), Koncert na
skrzypce i orkiestrę smyczkową (2002) .
Lux fulgebit na mezzosopran i zespół instrumentalny, chociaż
oparty na łacińskim tekście psalmowym (Ps. 92.1), odwołuje się
do średniowiecznej ormiańskiej praktyki muzycznej ("Tagher").
Język muzycz-ny, mimo odniesień do Weberna, jest indywidualny, a
dominującą rolę pełni w nim zupełnie różna od europejskiej
logika formy i reguły fonetyczne.
Aszot Zograbian
|