|
w 2005 r. ukończyła studia w klasie kompozycji w Akademii
Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu (u Lidii Zielińskiej).
Jest laureatką krajowych i międzynarodowych konkursów
kompozytorskich i wykonawczych, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu
Kompozytorskiego "Forum Młodych" w Warszawie (I nagroda,
2000), Ogólnopolskiego Konkursu Kompozytorskiego
"Crescendo" w Tarnowie (III nagroda, 1999), Konkursu
Muzyki XX Wieku dla Młodych Wykonawców (finalistka w kategorii
fortepianu, 1999), w roku 2000 otrzymała nagrodę Prezydenta Miasta
Torunia, stypendium Fundacji Aukso (2004), dwukrotnie była również
stypendystką Ministra Kultury (2000 i 2004).
Uczestniczyła w warsztatach muzyki interaktywnej we Wrocławiu
(2005), w Międzynarodowym Seminarium Bartókowskim w Szombathely na
Węgrzech (2003), w IX Międzynarodowych Warsztatach Muzyki Współczesnej
Kraków-Stuttgart (2002), w Międzynarodowym Kursie Kompozytorskim
"Acanthes" w Villeneuve-les-Avignon (2002), w V i VI
Kursie Wykonawstwa Muzyki Fortepianowej i Wokalnej XX wieku w
Bystrzycy Kłodzkiej (1999, 2000), w Ogólnopolskim Kursie
Kompozytorskim w Jeleniej Górze (1999) oraz w Kursie Muzyki
Kameralnej w Nowym Sączu (1997).
W 2004 r. wystąpiła z recitalem pianistycznym podczas festiwalu
muzyki współczesnej w Esbjerg w Danii. W kwietniu 2005 r. znalazła
się w gronie finalistów międzynarodowego konkursu
kompozytorsko-pianistycznego "Kultursalon Hoerbiger" w
Wiedniu.
Bierze aktywny udział w organizowaniu wydarzeń artystycznych,
takich jak m.in. festiwal Interakcje 2004 w Poznaniu oraz Międzynarodowa
Interdyscyplinarna Konferencja "Głos ludzki jako nośnik
ekspresji" (Poznań, 2002), występuje też z wykładami i
referatami na tematy związane z wykorzystaniem współczesnych mediów
w procesie twórczym.
Ważniejsze utwory: Głos elfów o świcie na flet prosty, flet
poprzeczny i głos żeński (2000), Wertepy nieba na akordeon i
orkiestrę (2001), Legenda na skrzypce i dźwięki elektroniczne
(2001), Lacrimosa na chór żeński (2001), Kwiat bogów na sopran,
flet, klarnet basowy, marimbę, gitarę
i tam-tam (2001), Ehwaz na 5 kotłów, dwoje perkusistów (2002),
atnongara na fortepian solo (2002), anAphrase na skrzypce i taśmę
(2003), how-
-who na głos i live electronics (2003), Ogrody na taśmę (2003),
Liija na taśmę (2003), Anatta na perkusję i fortepian (2004),
Hagalaz na klarnet, wiolonczelę i fortepian (2004), ingwaz na zespół
(2005).
ingwaz jest jedną z 24 run. Symbolizuje proces aktywności wewnętrznej,
chronionej zewnętrzną powłoką, pozornie statyczną. Podobnie,
jak jajo - dojrzewa w bezpiecznej skorupie. Moc runy ingwaz jest jak
ogień, który może spoczywać w uśpieniu, lecz gdy roznieci go
powiew świadomości, nastąpi rozpoznanie jego obecności, wówczas
staje się niemal nieujarzmiony.
Dobromiła Jaskot
|
